درباره ی کشور استونی

جمهوری استونی کشوری در منطقه بالتیک در شمال اروپا است. این کشور از غرب به دریای بالتیک و از شمال به خلیج فنلاند می رسد و مرز شرقی آن با روسیه و مرز جنوبی آن با لتونی مشترک است. جمعیت استونی 1٬315٬944 نفر و پایتخت استونی، تالین است.

واحد پول کشور استونی یورو و تنها زبان رسمی کشور استونی، استونیایی که بسیار به زبان فنلاندی نزدیک است، می باشد. این زبان برخلاف اکثریت زبان های قاره اروپا که از ریشه هند و اروپایی هستند جزو زبان های خانواده اورالی است. استونی از کم جمعیت ترین کشورهای اتحادیه اروپا است.

استونی از سال 2004 میلادی عضو اتحادیه اروپا است و از همین سال به عضویت پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) درآمد.

22 درصد از خاک این کشور را جنگل پوشانده که از چوب آن برای کاغذ و کبریت سازی استفاده می شود. استونی از نظر آب و هوایی در محدوده سردی واقع شده اما بادهای گرم خلیجی آب و هوای آن را نسبت به همسایگان شمالیش معتدل تر کرده است.

زمانی که کمونیست ها در سال 1917 قدرت را در روسیه به دست گرفتند استونی از این کشور جدا شد اما آلمان آن را اشغال کرد.در پیمان عدم تعرض که در سال 1939 بین هیتلر و استالین امضا شد استونی به شوروی واگذار شد. در سپتامبر 1991 شوروی استقلال استونی را به رسمیت شناخت.

 سیاست در استونی
نظام جمهوری در استونی بر پایه دموکراسی پارلمان بنا شده و حکومت به سه قوه مجریه، قضائیه و مقننه تقسیم می شود.مجلس ملی استونی 101 کرسی دارد که نمایندگان آن با رای مستقیم مردم برای دوره ای چهار ساله انتخاب می شوند.

کابینه استونی را نخست وزیر تشکیل می دهد. این کابینه 11 وزیر دارد.رئیس جمهور رئیس حکومت است که مصوبه های مجلس برای او فرستاده می شود تا او آنها را تصویب کند. در عین حال قدرت رد کردن این مصوبه ها را هم دارد.

رئیس جمهور را مجلس انتخاب می کند. کاندیداها باید حداقل دو سوم آرای مجلس را به دست آورند تا بتوانند به عنوان رئیس جمهور سوگند یاد کنند.

 اقتصادر در استونی
تولید ناخالص داخلی کشور استونی 35/29میلیارد دلار است که 9/2درصد آن در بخش کشاورزی، 9/28 درصد آن در بخش صنعت و 2/68درصد آن در بخش خدمات تولید می شود.

688 هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می دهند و نرخ بیکاری در آن 2/5درصد است. پنج درصد از جمعیت کشور استونی زیر خط فقر زندگی می کنند و نرخ تورم استونی 3/6 درصد است.

صادرات استونی شامل ماشین آلات و تجهیزات، چوب و کاغذ، منسوجات، مواد غذایی، مبلمان، فلزات و مواد شیمیایی است که به کشورهای فنلاند (2/18 درصد)، سوئد (2/12درصد)، لیتوانی (1/9 درصد)، روسیه (9/7درصد)، آمریکا (6/6درصد)، آلمان (5 درصد) و لتونی (8/4درصد) صادر می شود.

واردات کشور استونی شامل ماشین آلات و تجهیزات، مواد شیمیایی، منسوجات، مواد غذایی و تجهیزات حمل و نقل است که از کشورهای فنلاند (4/18 درصد)، روسیه (9/12 درصد)، آلمان (3/12 درصد)، سوئد (2/9 درصد) و لتونی (4/6 درصد) وارد می شود.

آشنایی با مردم کشور استونی
جمعیت کشور استونی یک میلیون و 315 هزار و 912 نفر با میانگین سنی 4/39سال است و رشد جمعیت آن منفی است.امید به زندگی برای زنان 07/78سال و برای مردان 87/66سال است.

زبان رسمی کشور استونی، استونیایی است که 3/67درصد مردم به ان سخن می گویند. زبان روسی نیز در این کشور در بین نزدیک به 30 درصد مردم رایج است.

ارتباطات در استونی
استونی به خوبی توانسته خود را با دنیای اینترنت وفق دهد و حتی دولت آن یک دولت الکترونیک است. رای گیری اینترنتی از سال 2005 میلادی در این کشور اجرایی شد.

جاذبه های گردشگری و توریستی کشور استونی
یکی از دلایل اصلی انتخاب استونی بدون شک جاذبه های گردشگری استونی می باشد از جمله جاذبه های گردشگری و توریستی کشور استونی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• هایوما (Hiiumaa): دومین جزیره بزرگ استون.
• پارک ملی کارولا (Karula National Park): کوچک ترین پارک ملی که در جنوب استونی واقع شده است.
• پارک ملی لاهما (Lahemaa National Park): در 50 کیلومتری شرق شهر تالین واقع شده و دارای 1000 کیلومتر مربع خلیج، شبه جزیره و جنگل می باشد.
• پارک ملی ماتسالو (Matsalu National Park): یکی از بزرگ ترین و مهم ترین سرزمین های پرندگان مهاجر در اروپا است.
• ساراما (Saaremaa): شامل شهر تاریخی کورساره و چندین قلعه قرون وسطایی و محافظت شده بالتیکی.
• پارک ملی سوما (Soomaa National Park): یک قسمت ترب مانند یخچالی که از یخچال های آب شده 11000 سال قبل به وجود آمده است.
• پارک ملی ویلسندی (Vilsandi National Park): محدوده ای 238 کیلومتر مربعی را پوشش می دهد که شامل 163 کیلومتر مربع دریا و 75 کیلومتر مربع خشکی به علاوه 160 جیره و شبه جزیره است.

فرهنگ کشور استونی
در سال 2010 میلادی تعداد 245 موزه در استونی وجود داشت که مجموعا بیش از 10 میلیون شیء در آنها به نمایش درآمده است. فرهنگستان هنر استونی آموزش عالی در هنر، طراحی، معماری، رسانه، تاریخ هنر و آموزش مرمت آثار ارائه می دهد رویکرد فرهنگسرای ویلیاندی دانشگاه تارتو استونی همگانی کردن فرهنگ بومی از طریق ارائه برنامه های درسی در رشته های ساختمان سازی بومی، آهنگری بومی، طراحی پارچه و لباس بومی، صنایع دستی سنتی و موسیقی سنتی است.

شعر معاصر کشور استونی با آرمان گرایی استقلال طلبانه آن، موجب پدید آمدن گروهی از شاعرانی شد که کارشان را از 1905 آغاز کردند و با نام « استونی های جوان » معروف هستند.

پس از استقلال جمهوری استونی شعر «ماری اوندر» به عنوان الگوی سنتی شعر استونی شناخته شد و نام او را به عنوان نامزد جایزه ادبی نوبل مطرح کرد. در دهه 1930 نسل سوم شاعران استونی قدم به عرصه گذاشتند، که از آن میان می توان به شاعرانی مانند «بتّی الور»، « اوکو ماسینگ» و « برنارد کانگرو» اشاره کرد که از میان آنان «بتّی الور»، پس از درگذشت «ماری اوندر» عنوان شاعر ملی استونی را به دست آورد.

 جغرافیای کشور استونی
کشور استونی با 45٬227 کیلومتر مربع (17462 مایل مربع) مساحت، کوچک ترین و شمالی ترین کشور منطقه بالتیک بوده و از تعداد زیادی جزیره در ساحل جنوبی خلیج فنلاند تشکیل شده است. این کشور متشکل از سرزمینی کم ارتفاع است که در جنوب شرق 318 متر ارتفاع دارد. لازم به ذکر است که کشور استونی، از نظر منابع طبیعی فقیر می باشد. در این کشور، دریاچه های فراوان و جنگل های متراکم زیادی وجود دارد که سه رودخانه اصلی آن به نام های امایوگی، پارنو و ناروا می باشند. آب و هوای کشور استونی معتدل و مرطوب با تابستان های ملایم و زمستان های سرد می باشد.

این کشور 561 کیلومتر مرز دارد و طول سواحل آن بسیار بیشتر از این یعنی 3794 کیلومتر است. در مرز شرقی استونی با روسیه، دریاچه پیپوس قرار دارد و مرز شمالی را رودخانه ناروا تشکیل می دهد. کشور استونی تنها در مرز جنوبی خود عارضه طبیعی مشخصی ندارد. سطح کشور استونی کمابیش هموار می باشد ولی در برخی سواحل آن زمین ها گاه با شیب زیادی از دریا بیرون آمده اند و در جنوب شرق کشور در پشت این سواحل نیز تپه زارها وجود دارند.

بلندترین نقطه استونی یعنی سور مونامگی (به معنی کوه تخم مرغی بزرگ) که 318 متر ارتفاع دارد نیز در این بخش از کشور قرار گرفته است. در مناطق غربی و شمالی کشور استونی صدها جزیره واقع شده که بیشتر آن ها غیرمسکونی هستند و از شماری از آنها در زمان شوروی به عنوان منطقه نظامی استفاده می شد که بزرگ ترین این جزایر ساره و هیو هستند که هر یک استان های جداگانه ای محسوب می شوند و از جزیره های کوچک تر مسکونی می توان به جزیره های موهو، وورمسی، ویلساندی، آبروکا، کیهنو، و روهنو اشاره کرد.