بزرگ ترین شهرهای کره جنوبی

اکثر مردم کره جنوبی، شهرنشین هستند. این کشور در نیمه ی جنوبی «شبه جزیره کره» واقع شده و دارای جمعیتی بسیار متراکم نیز است. کره جنوبی توسعه یافته ترین کشور آسیای شرقی و نیز از جمله سردمداران اقتصاد دنیای امروز است. مردم کره جنوبی به هوش و ذکاوت بالا معروف هستند؛ ابتکار آن ها در جهانی شدن برندهایی مانند هیوندای، ال جی و سامسونگ کاملاً مشهود است.در ادامه با بزرگ ترین شهرهای این کشور بی نظیر آشنا خواهیم شد.

سئول
نیمی از جمعیت کره جنوب در پایتخت این کشور، یعنی سئول زندگی می کنند. جمعیت سئول 25 میلیون نفر است. همچنین آسمانخراش های بسیار بلند نیز بر این شهر حکمرانی می کنند. مردم جهان، سئول را با اقتصاد سرآمد، شرایط زندگی بسیار خوب و فناوری های گوناگون می شناسند.

قدمت شهر سئول به 4000 سال پیش از میلاد مسیح، یعنی زمانی که اولین مهاجران در حاشیه ی رودخانه ی هان سکنی گزیدند، باز می گردد. در زمان های قدیم، دیوار بزرگی دور تا دور سئول وجود داشت که شهر را از حملات حیوانات وحشی، تجاوز دشمن و وقوع جرائم حفظ می کرد. طی وقوع «جنگ کره»، سئول شدیداً تخریب شد؛ به همین دلیل پایتخت کشور بایستی به مدت 2 سال به «بوسان» منتقل می شد.

در طول این جنگ، کنترل شهر سئول به دست کره شمالی افتاد. کره شمالی در آن زمان تحت حمایت چین و روسیه بود. البته کره جنوبی نیز بسته به شرایط، چندین بار توسط آمریکا حمایت شد. با رشد جمعیت سئول، امکانات حمل و نقل عمومی ناگزیر بهبود یافت که موجب شلوغی و پر ترافیک شدن این شهر شد.

بوسان
بوسان با جمعیتی 8٫2 میلیون نفری، دومین شهر بزرگ کره جنوبی محسوب می شود. بوسان در جنوب شرقی کره جنوبی واقع شده و بزرگ ترین منطقه ی صنعتی کشور نیز به شمار می رود. علاوه بر این، بوسان پنجمین شهر پر رفت و آمد بندری جهان نیز تلقی می شود. سواحل، رستوران ها و کافه هایی که در کرانه ی دریایی بوسان وجود دارد، این شهر را به مکانی گردشگری در تابستان تبدیل کرده است. به همین دلیل به بوسان لقب «پایتخت تابستانی کره جنوبی» را داده اند.

همچنین بزرگ ترین فروشگاه زنجیره ای جهان، یعنی « شینسگائه» نیز در بوسان قرار دارد. همانطور که پیش تر اشاره کردیم، طی وقوع جنگ، بوسان به مدت کوتاهی پایتخت کره جنوبی بوده است. مردم بوسان شدیداً به بازی بیسبال علاقه دارند؛ ورزش های دیگری نظیر بسکتبال، فوتبال، اسب دوانی و دوچرخه سواری نیز در این شهر طرفداران خاص خود را دارد. بوسان به لحاظ جغرافیایی، نزدیک ترین شهر به ژاپن است.

اینچئون
اینچئون در شمال غربی کره جنوبی واقع شده و سومین شهر بزرگ این کشور محسوب می شود. اینچئون شهری بزرگ و ساحلی است که 2٫9 میلیون نفر جمعیت دارد. اینچئون تا سال 1883 میلادی که به یک شهر بندری بین المللی تبدیل شد، تنها 4700 نفر جمعیت داشت.

پس از مدت کوتاهی که اینچئون به یک شهر بندری بین المللی تبدیل شد، این مکان دروازه ای برای معاملات تجاری و فرهنگی کره جنوبی با خارجی ها شد. در اینچئون، حدوداً 50 هزار چینی زندگی می کنند. به همین دلیل و نیز بخاطر معاملات دوستانه ای که بین چین و کره جنوبی وجود دارد، محله ای برای زندگی آن ها در این شهر در نظر گرفته شده که در واقع، تنها «محله ی چینی» رسمی کره جنوبی است. اینچئون خود را «شهری انگلیسی» معرفی کرده و کلاس های آموزش زبان انگلیسی را به طور رایگان برای شهروندانش برگزار می کند. اینچئون در تلاش است دیگر شهرهای انگلیسیِ آسیایی مانند هنگ کنگ و سنگاپور را سرلوحه ی کار خود قرار دهد.

دئگو
دئگو چهارمین شهر بزرگ کره جنوبی است که جمعیتی بالغ بر 2٫5 میلیون نفر دارد. دئگو، در سال های گذشته معروف به شهری صنعتی بوده است اما اکنون با افت تولیدات نساجی، اقتصاد این شهر با رکود نسبی مواجه شده است. دئگو پس از سئول، دومین شهر بزرگ «درون مرزی» کره جنوبی محسوب می شود. منظور از درون مرزی، شهر غیر جزیره ای است. جمعیت خارجی این شهر بسیار اندک است.

کوهستان های بسیاری، دور تا دور شهر دئگو را احاطه کرده اند که در برخی از آن ها معابد بودایی ها قرار دارد. یک نمایشگاه فرهنگی-هنری بزرگ در دئگو وجود دارد. همچنین «جشنواره بین المللی اپرای دئگو» و «جشنواره نقاشی بدنی» از جمله معروف ترین رویدادها و جشنواره های این شهر به شمار می روند. اگرچه دئگو کلان شهری بزرگ محسوب می شود، اما توازن خوبی بین شهر و طبیعت وجود دارد؛ چرا که چندین کوهستان در اطراف و پارک های متعددی داخل شهر وجود دارد.

دائجونگ
تقریباً 1٫5 میلیون نفر در پنجمین شهر بزرگ کره جنوبی، یعنی دائجونگ زندگی می کنند. دائجونگ که در تقاطع دو بزرگراه و یک خط ریلی برزگ واقع شده، شهری مهم برای رفت و آمد به اقصی نقاط کره جنوبی محسوب می شود. از آنجایی که دانشگاه های متعدد (در مجموع 18 دانشگاه) و مراکز تحقیقاتی عمومی و خصوصی بسیاری در دائجونگ وجود دارد، به این شهر لقب «دره ی سیلیکونی آسیا» را داده اند. (سیلیکن ماده ای است که معمولاً در ساخت قطعات الکترونیکی و کامپیوتری استفاده می شود).

دائجونگ بسیار نزدیک به مرکز کشور واقع شده است. اطراف دائجونگ نیز مانند دئگو توسط کوهستان ها احاطه شده و پارک ملی گیریانگسان نیز در مرز غربی این شهر واقع شده است. این شهر با چندین سازمان انتشاراتی، ایستگاه های تلویزیونی و روزنامه نگاری، مرکز رسانه ای استان نیز به شمار می رود. ادارات دولتی کره جنوبی از سال 1997 تا کنون به منظور کاستن بار از دوش شهر بسیار شلوغ سئول، به دائجونگ منتقل شده اند.

گوانگجو
لازم به ذکر است که گوانگجو با شهر گوانگ ژو متفاوت است. گوانگجو در سالِ 57 پیش از میلاد مسیح بنیان نهاده شد و در جنوب غربی کره جنوبی قرار گرفته است. تقریباً 1٫47 میلیون نفر در این شهر زندگی می کنند. گفته می شود، کسانی که ساکن گوانگجو هستند، در زمینه ی هنرهای پیچیده سرآمد بوده و در کل کشور زبانزد خاص و عام هستند.

این شهر همچنین به تنوع غذایی اش شهره است. طبق آماری جالب، حدوداً 28٫5 درصد از مجموع جمعیت گوانگجو را دانش آموزان و دانشجویان تشکیل می دهند. این شهر به وسیله ی خطوط ریلی به سئول متصل می شود. سئول در شکوفایی صنایع گوانگجو نقش مهمی ایفا کرده است. اقتصاد گوانگجو بر تولیدات پارچه و کارخانه های تولید برنج متکی است.

سوون
سوون حدوداً 1٫2 میلیون نفر جمعیت دارد و در 30 کیلومتری جنوب سئول واقع شده است. سوون تنها شهر کره جنوبی است که هنوز هم دور تا دورش دیوار وجود دارد که خود به یک جاذبه ی گردشگری تبدیل شده است. طی جنگ کره، کنترل شهر سوون چهار بار دست به دست شد که در پی آن، ضربات شدیدی بر بدنه ی شهر وارد شد. از جمله شرکت های بزرگ حاضر در سوون می توان به سامسونگ اشاره کرد که از سال 1967 تا کنون مشغول به فعالیت در این شهر است. همچنین مراکز اصلی سامسونگ نیز در سوون قرار دارند. این شهر به پاکیزگی و وضعیت حمام های عمومی خود می بالد. حتی تورهای گردشگری حمام نیز در سوون وجود دارد!

اولسان
اولسان دارای جمعیتی 1٫1 میلیون نفری بوده و در بخش جنوب شرقی کشور واقع شده است. شهر بوسان در جنوب اولسان قرار گرفته است. بزرگ ترین کارخانه ی خودروسازی جهان (هیوندای)، بزرگ ترین کارخانه ی کشتی سازی جهان(هیوندای) و دومین پالایشگاه نفتی بزرگ جهان تحت عنوان SK Energy نیز در شهر اولسان قرار دارند. علاوه بر صنایع و کارخانه های گوناگون، چندین جاذبه ی گردشگری متعدد مانند رشته کوه های یئونگنام آلپ، پارک های بزرگ، تنها موزه ی صید وال کره جنوبی و روستای زیبای اوگوسان اونگی نیز در اولسان وجود دارد.

چانگ وون
چانگ وون که در قسمت جنوبی کره جنوبی واقع شده، از جمله شهرهای ساحلی و صنعتی کشور محسوب می شود. در سال 2010، دو شهر ماسان و جینهائی نیز به چانگ وون پیوستند که موجب گسترده تر شدن این شهر شد. چانگ وون با 1 میلیون نفر جمعیت، فضای آزاد شهری زیادی دارد که دیگر شهرهای شلوغ کره جنوبی از آن بی بهره اند. در این فضاهای آزاد، باغ ها و پارک های زیبا و متعددی وجود دارد که در میان گردشگران از محبوبیت بالایی برخوردار است. چانگ وون شهری رو به رشد است و یک خط متروی بزرگ در این شهر در حال احداث است که انتظار می رود تا سال 2021 به اتمام برسد.

سئونگنام
دهمین شهر بزرگ کره جنوبی جمعیتی در حدود 930 هزار نفر دارد. سئونگنام در قسمت شمال غربی کشور واقع شده است. سئونگنام اولین شهری بود که برای توسعه ی پس از جنگ، توسط دولت برنامه ریزی شد. سئونگنام بسیار به سئول نزدیک است؛ از این رو، شرکت های بسیاری برای فرار از شلوغی بیش از حد سئول، به سئونگنام می آیند. سئونگنام با جاذبه های فراوانش، شهری فوق العاده برای گردشگری محسوب می شود. همچنین در مرکز این شهر، وسایل حمل و نقل عمومی بسیاری برای رفتن به سئول وجود دارد.