از 25 اوت 1924 تاریخ تصویب کنوانسیون بروکسل در مورد متحدالشکل کردن پاره ای از قواعد بارنامه دریایی تا 31 مارس 1978 تاریخ تصویب قواعد هامبورگ بیش از نیم قرن فاصله است. در این فاصله جامعه بین المللی در اثر انقلابات وتحولات گوناگون چهره ای کاملا متفاوت با چهره اولیه خود پیدا کرده است؛ لیکن حقوق مربوط به حمل و نقل دریایی بی تفاوت نسبت به این دگرگونیها همچنان با ساختار اولیه خود و با تداوم بخشیدن به حاکمیت کنوانسیون 1924 درحرکت است.
کنوانسیون بروکسل که اینک به مرز 70 سالگی نزدیک می شود در خلال این مدت بجز اصلاحات جزئی سال های 1968و 1979 موضوع اصلاحات اساسی قرار نگرفته است وکماکان با ساختار نخستین خود؛ حاکم بر حمل ونقل دریایی می باشد و این درحالی است که در سایر رشته های حمل ونقل ازجمله حمل ونقل هوایی وحمل ونقل بین المللی زمینی اصلاحات اساسی صورت گرفته است.
در این نیم قرن چهره حمل ونقل دریایی مسلما چه به لحاظ فنی و چه به لحاظ اقتصادی، سیاسی دگرگون گشته است ولی آیا تغییر وتحولات ایجاد شده شده در این نوع ترابری ایجاب نمی کند که قواعد حاکم بر آن نیز با توجه به داده های جدیدشکل گیرند؟ ابداعات و پیشرفت های فنی صورت گرفته درهمه جوانب به ویژه در زمینه دریانوردی لزوما حمل ونقل دریایی یک محموله را درحال حاضر از انجام عمل مشابه درسال 1924 متمایز می‌سازد:
1-کشتیهای با سوخت اتمی و توربین بخاری جایگزین کشتیهای بخار دهه 1920 شده اند.
2-امروزه ماهواره های دریایی مأمور تنظیم ارتباطات دریایی هستند.
3-دقیقی خطرات و حوادث دریایی را به میزان قابل توجهی منتفی ساخته اند.مدنیزه شدن وسایل بارگیری که نقطه عطف آن به کارگیری کانتینر در حمل ونقل کالا می باشد در کاهش ضایعات فقدان کالا تسریع در عملیات بار گیری و جابه جایی و تخلیه کالا بسیار مؤثر بوده است.
4- درخلال این مدت افزون بر داده های فنی یاد شده اهمیت حمل ونقل و نقش ان در ارتقاء تجارت خارجی و زندگی اقتصادی جوامع به ویژه با وجود بحران در اقتصاد جهانی در مقایسه با گذشته به مراتب بیشتر آشکار گردیده است؛ به طوری که امروزه دولت ها مدعیان حقوق حمل ونقل دریایی می باشند.
5- در بین این دولت ها کشورهای متعددی هستند که به هنگام تصویب کنوانسیون 1924 تحت سلطه واستعمار به سر می برده اند. استقلال این کشورها در دهه 1960 و ورودآنها به صحنه بین المللی مستلزم تغییراتی در سطح جامعه بین المللی بود. اینان که دارای ویژگی مشترک عقب افتادگی در ابعاد گوناگون سیاسی اقتصادی و اجتماعی می باشند سعی بر آن داشتند که واردزندگی اقتصادی بین المللی گردند. درهمین راستا این کشورها طی سال های دهه 60 و 70 از طریق کنفرانس تجارت وتوسعه سازمان ملل متحد تأکید خود را بر نقش حمل ونقل دریایی دراقتصاد ملی و اثرات مثبت آن بر موازنه تجارت خارجی قرار داده ومدعی شرکت فعالانه در انجام صادرات و واردات خودشده اند.کشورهای مزبور کنوانسیون 1924 بروکسل را مانع تحقق خواسته خود دانسته تجدید نظر در آن را یک ضرورت تلقی می کنند. این کنوانسیون در زمینه مسئولیت حمل کالا برای حمل ونقل کننده بسیار مساعد است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
