دانستنی های فنلاند

جمهوری فنلاند کشوری است در منطقه اسکاندیناوی در شمال اروپا. این کشور 5٫4 میلیون نفر جمعیت دارد و پایتخت آن هلسینکی است. حدود یک میلیون نفر از جمعیت کشور در منطقه کلان شهری هلسینکی زندگی می کنند. واحد پول این کشور یورو است. فنلاند هرساله یکی از کشورهایی است که در صدر جدول کیفیت بالای زندگی در جهان قرار می گیرد.

دو زبان فنلاندی و سوئدی در این کشور رسمیت دارند. 89٫33 درصد از مردم کشور، فنلاندی زبان هستند و سوئدی در چند منطقهٔ ساحلی در غرب، جنوب، و منطقهٔ خودگردان اُلند صحبت می شود. ذحدود 78 درصد از مردم این کشور پیرو آیین لوتری از دین مسیحیت هستند و 20 درصد نیز مذهبی ندارند. از نظر مساحت، فنلاند هشتمین کشور در اروپا و پس از جمهوری کنگو شصت و پنجمین کشور در جهان است. فنلاند از نظر جمعیت کم تراکُم ترین کشور در اتحادیه اروپا به شمار می آید.

فنلاند از سدهٔ دوازدهم تا آغاز سدهٔ نوزدهم جزئی از سوئد بود و پس از آن در دوره ای تبدیل به یک دوک نشین بزرگ خودگردان در امپراتوری روسیه شد و این وضعیت تا انقلاب روسیه ادامه یافت.

جغرافیا
فنلاند از شمال با نروژ، از شرق با روسیه، از غرب با سوئد همسایه است. خلیج بوتنی در غرب، خلیج فنلاند در جنوب و دریای بالتیک در جنوب غربی آن قرار دارد. فنلاند سرزمینی است پَست، مشتمل بر چندین دریاچه (معروف به کشور هزار دریاچه با پوشش 10 درصد از مساحت کل کشور) و 86 درصد کشور پوشیده از جنگل های توندرا و تایگا است. رشته کوه های آن اغلب در نیمه شمالی واقع شده اند. بزرگ ترین دریاچه فنلاند سایمای بزرگ نام دارد که 4377 کیلومتر مربع مساحت آن است. بلندترین رود فنلاند نیز کمی یوکی با 483 کیلومتر درازا است.

این کشور 20000 جزیره با وسعتی بیش از 100000 کیلومتر مربع دارد. تابستان فنلاند بسیار درخشنده و گرم و کوتاه و زمستان آن بسیار تاریک، سرد و بسیار بلند دارد. در لاپلند در شمال فنلاند به مدت دو ماه تمام در زمستان خورشید طلوع نمی کند و در تابستان نیز دو ماه غروب آفتاب وجود ندارد.

قرار داشتن یک سوم از خاک فنلاند در بالای مدار شمالگان، این کشور را پس از ایسلند، به شمالی ترین کشور جهان مبدل ساخته است. در شمالی ترین نقطه فنلاند تابستان ها خورشید برای 73 روز غروب نمی کند و همه 24 ساعت روز هوا روشن است. در زمستان نیز 51 روز خورشید طلوع نمی کند. به علت نامساعد بودن آب و هوای شمال فنلاند، جمعیت بسیار کمی در این مناطق زندگی می کند.

مردم و فرهنگ
جمعیت فنلاند پنج میلیون و 234 هزار و 624 نفر است که میانگین سنی آنها 41٫6 سال است. امید به زندگی برای زنان 82٫31 سال و برای مردان 75٫15 سال است. کمتر از 0٫1 درصد از جمعیت این کشور (حدود هزار و پانصد نفر) به بیماری ایدز مبتلا هستند. 93٫4 درصد از جمعیت آن فینی، 5٫7 درصد سوئدی و 0٫4 درصد روسی هستند. بقیه از تبارهای استونیایی، کولی های اروپا و سامی هستند. 84٫2 درصد از جمعیت آن مسیحی و پیرو کلیسای لوتری فنلاند هستند. ادیان اسلام و یهود نیز به ویژه میان مهاجران فنلاند رایج است. همچنین بخشی از مردم این کشور بی دین می باشند.

بیشتر مردم فنلاند به زبان فنلاندی که از زبان های فینو اوگریایی است صحبت می کنند. این زبان که تا حدودی با زبان مجاری نیز نزدیکی دارد و به همراه زبان های استونیایی، مجاری و مالتی، زبان های رسمی غیر هندواروپایی اتحادیه اروپا می باشند.

فنلاندی ها به فنلاندی بودن شرکت نوکیا و «لینوس توروالدز»، سازنده لینوکس افتخار می کنند. فنلاندی ها شدیداً علاقه مندند که هر چه در خارج در مورد آنها می نویسند را بخوانند و همیشه نظر بازدیدکنندگان از فنلاند را دربارهٔ این کشور می پرسند.

برابری و عدالت، ارزشهای مهمی برای فنلاندی ها هستند. در جامعه فنلاندی تمام افراد با هم برابر هستند و باید با همه افراد با عدالت رفتار شود. زنان و مردان با هم برابر هستند.

در فنلاند برای راستی و صداقت ارزش زیادی گذاشته می شود. حائز اهمیت است که همواره قول و قرار های خود را بجا آورید. ناراستی و عدم صداقت برای فنلاندی ها از بدترین ویژگی ها به حساب می آید. برای کار کردن و سعی و تلاش ارزش فراوانی گذاشته می شود.

وقت شناس بودن در فنلاند امر مهمی می باشد. زمانی که قرار ملاقات دارید، بسیار مهم است که بموقع سر قرار خود حاضر شوید. اگر با کارمند یا پزشکی وقت دارید، بسیار اهمیت دارد که بموقع در محل قرار خود حضور داشته باشید.

در فنلاند، فروتنی و تواضع ارزش مهمی به حساب می آید. افراد در داخل یک گروه خیلی خود نمایی نکرده، با صدای بلند حرف نزده و خود وصفی نمی کنند. یکی از جنبه های خوب اخلاقی در فنلاند، مورد توجه قرار دادن بقیه افراد و گوش فرا دادن به آنها می باشد.

آداب و رسوم
دیدار از کشور فنلاند آسان است. آداب و رسوم فنلاندی تنها با چند مورد تفاوت ملی، کاملا اروپایی است و مردمانش دارای نگرشی روشن فکرانه اند. به ندرت وضعیتی ممکن است رخ دهد که مسافر هنگام بازدید از این کشور رفتار اشتباه اجتماعی و خلاف رسوم متعارف این کشور مرتکب شود که به واسطه آن رابطه او و میزبانش را خدشه دار کند.

در صورت بروز چنین اشتباهی از طرف یک فنلاندی، سایر فنلاندی ها با متانت و آرامش با آن روبرو می شوند و اگر یک خارجی مرتکب آن شود با درک و سرگرمی با آن برخورد می کنند. آداب رفتاری فنلاندی ها کاملا ملایم است و اعتبار و رفتار افراد به مرور زمان بر اساس رفتار خوب یا بد شناخته می شود تا با رعایت استانداردها و هنجارهای متعارف. در فنلاند شهرت و آبرو به ندرت با یک اشتباه اجتماعی خدشه دار می شود.

فنلاند کشوری است که مردمانش برای قدرت کلام اهمیت زیادی قائل اند و به همین دلیل کلامشان را به دقت و با هدف رساندن پیام انتخاب می کنند. در واقع، ملاحظات فرهنگی خاص زیادی وجود ندارد که بازدیدکنندگان از این کشور ملزم به آگاهی از آن باشند. از آنجا که فنلاندی ها ارزش زیادی برای کلام قائلند می توان بازتاب آن را در گرایش شان به کم گویی و نیز اجتناب از صحبت های بی حاصل و غیرضروری دید؛ همان طور که در این ضرب المثل چینی آمده است: (کلامت باید سودمندتر از سکوتت باشد در غیر این صورت ساکت باش.)

فنلاندی ها ازاحساس میهن دوستی بالایی برخوردارند و خوشحال می شوند از این که بازدیدکنندگان از کشورشان از موفقیت های آن ها در زمینه ورزشی و فرهنگی آگاه باشند. از آنجا که فنلاندی ها بسیار واقع گرا هستند انتظار ندارند بازدیدکنندگان اطلاعات زیادی در مورد حال و گذشته فنلاند و شخصیت های برجسته کشورشان داشته باشند، اما همین که در مورد رویدادهای مهم تاریخی یا ورزشی (پاوو نورمی) و (لاسه ویرن) و یا از موفقیت های ورزشی آنان در زمینه اتومبیلرانی و قهرمانان فرمول یک بدانند خوشحال می شوند. شناخت (یاری لیتمن) و (سامی هیپیا)، دو ستاره فوتبال این کشورهم کافی است.

فنلاندی ها چون توجه زیادی به فرهنگ دارند، برایشان امری بسیار عادی ست که بازدیدکنندگان از کشورشان با شخصیت هایی مانند (سیبلیوس) یا آهنگسازان معاصری چون (کایا ساآریاهو) و (ماگنوس لینبرگ) و رهبران ارکستری مانند (پکا سالونن)، (یوکا پا ساراسته)، (ساکاری اورامو) و (اوسو وانسکا) آشنا باشند. با وجودی که اغلب، نوکیا را شرکتی ژاپنی فرض می کنند، اما فنلاندی ها از این تصور نادرست با گذشت اما با دلسوزی و تاسف می گذرند. آن ها افتخار می کنند که (لینوس توروالدس)، سازنده لینوکس یک فنلاندی است.

یکی دیگر از ویژگی های ملی فنلاندی ها این است که آنها همیشه نگرانند که دنیا از موفقیت های این ملت اروپایی نداند. فنلاندی ها شدیدا علاقه مندند که هر چه در خارج در مورد آنها می نویسند بخوانند و بازدیدکنندگان از این که فنلاندی ها همیشه نظر آنها را در مورد خود می پرسند نباید ناراحت شوند. با این همه، اگر چه فنلاندی ها به اندازه کافی از کشور خود انتقاد می کنند اما الزاما دوست ندارند که بازدیدکنندگان از کشورشان انتقاد کنند.

نگرش های تبعیض جنسیتی یا خوارشمردن زنان به کلی غیرقابل قبول است ولی چنین برخوردهایی همچنان ادامه دارد. زنان به آداب و سنن احترام می گذارند و در نهایت مردان را بر اساس برخوردی که نسبت به مسئله برابری زن و مرد دارند می سنجند. زن ها معمولا از نظر مالی مستقل هستند و ممکن است بخواهند که سهم خود را از صورت حساب رستوران بدهند. مرد می تواند این پیشنهاد را رد کند و یا بپذیرد که هر دو صورت کاری مودبانه است.

زبان فنلاندى
از آنجایی که تعداد کمی خویشاوند زبانی نزدیک به زبان فنلاندی وجود دارد، فنلاندی ها به قابلیت صحبت به زبان های مختلف اهمیت می دهند و بدین منظور زبان های خارجی بسیاری را می آموزند. اکثرجمعیت فنلاند به زبان فنلاندی، 5.6% به زبان سوئدی و8000 نفربه زبان بومی سامی صحبت می کنند.

زبان فنلاندی متعلق به گروه کوچک زبان فینو-اوگریک است واین زبان در کشور استونی تا حدی صحبت و درک می شود. در سوئد، زبان فنلاندی در میان شمار زیادی از فنلاندی های مهاجر صحبت می شود. فنلاندی ها به ارتباط به زبان های گوناگون اهمیت می دهند و طیف گسترده ای از زبان های خارجی را در برنامه درسی گنجانده اند.

در فنلاند، زبان انگلیسی در بسیاری از جاها صحبت می شود و در اجتماعات تجاری برخی از شرکت ها زبان اصلی محسوب می شود. زبان آلمانی دیگر مانند گذشته به طور گسترده تدریس نمی شود هر چند فنلاندی هایی که در میانه 50 سالگی و یا مسن تر هستند این زبان را در زمان خود به عنوان اولین زبان خارجی در مدرسه آموختند.

رواج زبان های فرانسه، اسپانیولی و روسی هم در مدارس و هم در میان دانشجویان بسیار شده است. عضویت در اتحادیه اروپا و نیاز واقعی و اجتماعی مربوطه موجب افزایش نیاز به یادگیری زبان های اروپایی شده است؛ دست کم در مورد فنلاندی هایی که برای امور تجاری و یا تحصیل به سایرکشورهای اروپا سفر می کنند چنین است.

تنها در برخی از مناطق ساحلی و ایالت خودمختار در جزایر آلند است که زبان فنلاندی زبان غالب و در واقع تنها زبان رسمی به شمار می رود. جایگاه زبان سوئدی را به عنوان زبان رسمی مشترک می توان در اسامی دو زبانه سازمان های دولتی و علائم خیابانی مشاهده کرد که مورد اخیر بستگی به درصد اقلیت زبانی ساکن در برخی از مناطق معین شهرداری دارد و در این مناطق برنامه های رادیو و تلویزیون به زبان سوئدی پخش می شود. فنلاندی های سوئدی زبان فرهنگ خاصی دارند و آداب اجتماعی شان در مقایسه با اکثریت فنلاندی زبان از رسوم اسکاندیناویایی بیشتر تأثیر گرفته است.

مذاکره با فنلاندى ها
فنلاندی ها برای کلام ارزش بالایی قائل هستند که می توان بازتاب آن را در کم گویی و اجتناب آنان از صحبت های پیش پا افتاده و غیرضروری مشاهده کرد. آنها شنوندگان بهتری هستند تا صحبت کننده. این باور که فنلاندی ها مردمانی تودار و کم حرف هستند مربوط به گذشته است. با این همه، کلام برای فنلاندیها امری جدی محسوب می شود و حرف مردم نیز برایشان مهم است.

در ضرب المثل فنلاندی آمده است که (گاو را از شاخش بشناس و مرد را از کلامش). یک فنلاندی آنچه را که می گوید به دقت در نظر می گیرد و از دیگران هم توقع چنین رفتاری را دارد. او به تعهدات کلامی و وعده های لازم الاجرا متعهد است. ملاقات کنندگان باید به خاطر بسپارند که در یک گفتگوی بسیار اتفاقی مانند این که (باید یک وقت با هم ناهاری بخوریم) گفتگویی جدی تلقی می شود و فراموش کردن آن می تواند باعث ناراحتی شود.

فنلاندی ها به ندرت با غریبه ای وارد صحبت می شوند مگر انگیزه ای ناگهانی باعث این کار شود. همان طور که خارجی ها اغلب متوجه می شوند، فنلاندی ها در مترو، اتوبوس برقی و اتوبوس به طور عجیبی ساکت اند. آنها هم مانند همه افراد در هر جای دنیا هنگامی که در آسانسور هستند معذب می شوند.

فنلاندی ها شنونده های خوبی هستند و به میان پریدن صحبت دیگران را بی نزاکتی می دانند. فنلاندی ها هنگامی که صحبتی متوقف می شود عصبی نمی شوند زیرا از نظر آنها سکوت بخشی از ارتباط است. فنلاندی ها معمولا هنگام صحبت به زبان مادری شان هم با طمانینه صحبت می کنند. سرعت خواندن خبر در تلویزیون فنلاند برای بسیاری از خارجی ها خنده دار به نظر می آید و با وجودی که بسیاری از فنلاندی ها به زبان های خارجی بسیاری تسلط دارند با این حال هنگام صحبت به این زبان ها جانب احتیاط را حفظ می کنند.

با این وصف، فنلاندی ها هنگامی که موقعیت درست باشد، سلیس و پر نیرو صحبت می کنند. فنلاندی ها هنگامی که با غریبه ای تا حدی خوب آشنا می شوند، حاضرند از هر دری صحبت کنند و گفتگو در مورد مذهب و سیاست دیگر برایشان تابو نخواهد بود. فنلاندی ها یکی از پیشتازان جهان در مطالعه کتاب و روزنامه و استفاده از کتابخانه هستند و از این رو یک فرد فنلاندی معمولی نسبت به آنچه که در فنلاند و یا هر کجای دنیا می گذرد آگاه است.

مانند هر جای دیگر دنیا، سرگرمی های مشترک، سوژه معمول مکالمات و تبادل عقاید در فنلاند است و به راحتی می توان درباره فرهنگ و هنر یا ورزش گفتگو کرد. در سال های اخیر به سبب موفقیت های حاصله در این زمینه (غیر از مسابقات دوی سنتی طولانی و ورزش های زمستانی)، ورزش سوژه بسیار رایج دیگری شده است.

فنلاندی ها هنگام معرفی خود ابتدا نام و سپس نام خانوادگی خود را می گویند. زنانی هم که از نام پیش از ازدواج و هم فامیل همسر استفاده می کنند بدین ترتیب خود را معرفی می کنند. با وجودی که فنلاندی ها نسبت به عناوین رسمی خود آگاه و مغرورند اما به ندرت هنگام معرفی خود از این عناوین استفاده می کنند.

در عوض، انتظار دارند که با عناوینی که دارند مانند دکتر (ویرتانن)، مدیر عامل (ساولینن) و غیره مورد خطاب قرار گیرند. اما از خارجی ها انتظار رعایت این مورد را ندارند مگر عناوینی چون دکتر و پروفسور، آن هم اگر گوینده از آن باخبر باشد. در غیر این صورت، خارجی ها به راحتی می توانند فنلاندی ها را با آنچه که در زبان انگلیسی مرسوم است با اسامی خانم، مادام و یا آقا هر جور که مقتضی بدانند صدا کنند.

کاربرد (سینَ) بسیار متداول است و صدا کردن شخص با نام کوچک نیازمند رابطه نزدیک تری می باشد. صدا زدن نام شخص نسبتا راحت است به خصوص اگر معلوم باشد که دیدارهای کاری و یا تفریحی ادامه می یابد. با این همه برای این که دو نفر یکدیگر را با نام کوچک صدا بزنند لازم است مشترکا بر سر آن به توافق برسند. استفاده از نام کوچک را باید فرد بزرگ تر به کوچک تر پیشنهاد کند ولی اگر هم سن باشند یا زن و مرد، این موافقت با دست دادن و تماس چشمی با نفر دیگر و همزمان نام کوچک را بلند ذکر کردن و تکان خفیف سر صورت می گیرد. بلند کردن گیلاس اشناپس، شراب و یا شامپاین حال و هوای شاد به موقعیت ها می بخشد.

فنلاندی ها مانند بسیاری از مردم در به یاد داشتن نام افراد خیلی مصر نیستند. هنگام سلام و احوالپرسی یا یک مکالمه عادی؛ افراد علی رغم میزان آشنایی شان یکدیگر را با نام کوچک صدا می زنند و این از رسم آمریکایی ها وارد فرهنگ آنها شده است. با وجودی که شنیدن نام خود بسیار خوشایند است اما به فنلاندی ها برنمی خورد اگر هنگام خطاب نامشان را صدا نزنند.

از بازرگانان و افرادی که در ادارات دولتی کار می کنند انتظار می رود که کارت ویزیت ارائه دهند تا نام و عنوان شان در خاطر بماند. هنگام تبادل کارت ویزیت هیچ رسم خاصی در فنلاند وجود ندارد. برای بازدیدکننده از فنلاند، دریافت کارت ویزیت فرصت مناسبی برای پرسیدن چگونگی تلفظ نام فرد و یا معنی عنوان شخص است.

در چشم انداز بین المللی یا هنگام صحبت به زبان خارجی، به خصوص زبان انگلیسی، فنلاندی ها عادت کرده اند که از نظر سیاسی زبانی را که به طور معمول در آن اصطلاحات مردانه به کار می رود، با اصطلاحاتی که جنسیت در آن منظور نمی شود مانند رئیس جلسه تصحیح کنند یا هر جا که لازم باشد از ضمیر سوم شخص مفرد خنثی (که در زبان انگلیسی مونث و مذکر آن وجود دارد) استفاده کنند.

در فنلاند چنین قاعده ای وجود ندارد. در عوض، ضمیر سوم شخص مفرد که (هَن) است در مورد هر دو جنس زن و مرد به کار می رود. ضمیر دیگری با پسوند (می یِز) (مرد) وجود دارد که در آن جنسیت مشخص نیست ولی بازدیدکنندگان می توانند قوانین زبانی را که به آن صحبت می کنند به کار ببرند.

آیین سلام و احوالپرسی
هنگام دیدار با فنلاندی ها دست دادن و تماس چشمی لازم است و دست دادن باید کوتاه و محکم باشد و به هیچ حرکت و ژست دیگری نیاز نیست. هنگام سلام و احوالپرسی، طرفین با یکدیگر دست می دهند و تماس چشمی برقرار می کنند. تعظیم مختصر سر دلالت بر احترامی ویژه دارد - در مواقع عادی، با سر اشاره کردن کافی است. دست دادن فنلاندی ها کوتاه و محکم است و نیازی به حرکت و ژست تاییده کننده ای مانند دست گذاشتن روی شانه و یا لمس کردن بالای بازو ندارد. هنگام سلام و احوالپرسی با زوج متاهل، ابتدا باید به خانم سلام کرد و به استثناء مناسبت های رسمی همسری که از او دعوت شده است باید ابتدا به میزبان سلام کند. هنگام سلام با فرزندان نیز دست می دهند. آغوش گرفتن مردم هنگام سلام و احوالپرسی در فنلاند کاری ست که به ندرت انجام می شود. هنگام سلام و احوالپرسی در خیابان آقایان کلاه خود را بلند می کنند و در هوای سرد زمستان، گرفتن لبه کلاه با دست کفایت می کند.

فنلاندی ها هم مانند دیگر ملیت ها روبوسی می کنند اما به ندرت یکدیگر را هنگام سلام می بوسند. دوستان و آشنایان هنگام ملاقات می توانند همدیگر را در آغوش بگیرند و گونه یکدیگر را ببوسند، هر چند که چنین عادتی در مناطق روستایی زیاد مرسوم نیست. هیچ آداب و رسوم ویژه ای برای شمارش بوسه بر روی گونه نیست، ولی اکثر فنلاندی ها احساس می کنند که سه بار همدیگر را بوسیدن کمی زیاده روی است. مردان همدیگر را هنگام سلام به ندرت می بوسند و هرگز مانند همسایگان شرقی خود لبان یکدیگر را نمی بوسند.

آداب غذاخوردن
در آشپزی فنلاندی، همان موادی به کار می رود که در آشپزی روسیه، اسکاندیناوی و اروپای غربی استفاده می شود. آداب سر میز نشستن هم اروپایی است. صبحانه رکن قابل توجهی در وعده غذایی فنلاندی ها به حساب می آید. ناهار معمولا بین ساعت یازده صبح و یک بعد از ظهر صرف می شود و وقت ناهار در محل کار معمولا کمتر از یک ساعت است.

ناهارهای کاری طولانی مدت که زمانی معمول بود اکنون به 90 دقیقه و یا دو ساعت کاهش یافته است. وعده شام بین پنج الی شش بعدازظهر صرف می شود. در بیشتر رستوران ها، شام را از ساعت شش عصر به بعد سرو می کنند. بسیاری از رستوران ها حدود 45 دقیقه پیش از زمانی که رستوران تعطیل شود دیگر سفارش قبول نمی کنند، از این رو، بهتر است پیش از رزرو میز زمان سرو غذا چک شود. کنسرت و نمایش تئاتر معمولا ساعت 7 شب آغاز می شود و تماشاچیان اغلب رفتن به رستوران را به حدود ساعت 10 شب به تعویق می اندازند.

صورت غذا در رستوان و آشپزی درمنزل به ندرت شامل غذاهایی است که بازدیدکنندگان غربی با آن آشنا نباشند. آگاهی از ارزش غذایی باعث شده است که غذاهای سنگین و چرب گذشته جای خود را به رژیم غذایی سبک تر بدهد و رستوران های بهتر می توانند نیاز رژیم غذایی متنوعی را برآورده کنند. تعداد فزاینده رستوران های کشورهای مختلف باعث افزایش تنوع در غذا شده است. آبجو و شراب هنگام عصر در رستوران و با غذا سفارش داده می شود اما در ظهر کمتر یا اصلا سفارش این نوشیدنی ها داده نمی شود.

در مهمانی های شام، میزبان ترتیب نشستن میهمانان را تعیین می کند. فردی که به افتخار او مهمانی داده می شود در سمت راست خانم میزبان (یا آقای میزبان در صورتی که شام مردانه باشد) قرار می گیرد. این صندلی در واقع جایگاهی ست که اکثر فنلاندی ها از آن وحشت دارند زیرا از مهمان افتخاری انتظار می رود که برای قدردانی از میزبان(ها) چند کلمه ای صحبت کند. مهمان ها نباید تا زمانی که همه مهمانان سر میز ننشسته اند -با وجودی که غذا بر روی میز چیده شده باشد- خوردن غذا را آغاز کنند. معمولا میزبان چند کلمه ای در شروع غذا می گوید و آرزو می کند که مهمان ها غذا نوش جانشان شود. مهمان ها پیش از این سخنرانی کوتاه، نباید نوشیدنی های خود را بنوشند مگر آنکه در شروع سرو غذا خیلی تاخیر شده باشد.

فنلاندی ها به ندرت هنگام صرف غذا سخنرانی می کنند اما هنگام مهمانی های رسمی سخنرانی متداول است. در چنین مواردی، سخنرانی در بین نوبت های سرو غذا صورت می گیرد. هنگام صرف غذا، میزبان ممکن است به سلامتی یکی از مهمانان یا یکایک مهمانان لیوان خود را بلند کند و یا مهمانان، خود با بلند کردن لیوان و برقراری تماس چشمی به سلامتی یکدیگر بنوشند. هنگامی که به سلامتی مهمان نوشیده شد، دوباره باید هنگام قرار دادن لیوان بر روی میز تماس چشمی برقرار شود.

سرو قهوه و نوشیدنی های بعد از شام معمولا بلافاصله و یا کمی بعد از صرف شام پایان بخش مهمانی شام است. در این زمان، چنانچه میزبان اجازه سیگار کشیدن بدهد، سیگار برگ و یا سیگار معمولی می آورند مگر آن که میزبان زودتر اجازه کشیدن سیگار را بدهد. هنگام ترک میز، مهمانان در صورتی که فرصت شود به صورت خلاصه از پذیرایی میزبان تشکر می کنند بدون در نظر گرفتن این که مهمان افتخاری تشکر کرده باشد یا نه.

وقت صرف قهوه رسیده است. فنلاندی ها همه جا و همه وقت قهوه می نوشند. در هیچ کجای دنیا مردم به اندازه فنلاندی ها قهوه نمی نوشند.

آداب انعام دادن
به دلیل سنت های مذهبی که تأکید بر کم خرج کردن دارد، دادن انعام هرگز با روش زندگی فنلاندی ها جور نبوده است. اما امروزه ندادن انعام برای این است که این مبلغ برای همه موارد از قبیل خوش خدمتی و رفتار مودبانه در صورت حساب منظور شده است. با این وصف، دادن انعام در فنلاند هم مرسوم است و از آنجایی که کسی از گرفتن انعام ناراحت نمی شود به راحتی می توانید انعام دهید و البته افرادی هم هستند که اگر به آنها انعام داده نشود ناخرسند می شوند.

در کل، مبلغ سرویس در صورت حساب رستوران منظور می شود که این رقم هنگام پرداخت نقدی اغلب روند می شود و حساب آن برای مشتری چندان دشوار نیست. در ضمن کسی اهمیت نمی دهد که در کل صورت حساب 10 یا 15 درصد سرویس منظور شده باشد.

انعام دادن در هتل تقریبا نادر است ولی اگر بدانید که برای نظافتچی اتاق باعث زحمت اضافه شده اید گذاشتن انعام برای او کار پسندیده ای است. مهمانانی که اقامت شان در هتل طولانی است معمولا به بخش پذیرش هتل انعام می دهند. باربران هتل در فنلاند مانند همکاران خود در هر جای دنیا، از گرفتن انعام خوشحال می شوند و این مبلغ به میزان قیمت یک لیوان کوچک آبجو است. در ضمن اشکالی ندارد که چند سکه ای هم برای کارکنان بار بگذارید.

رانندگان تاکسی انتظار انعام ندارند ولی مشتریان اغلب رقمی روند شده نزدیک به رقم کرایه می پردازند. بسیاری از تاکسی ها دستگاه کارت خوان دارند که در این صورت اگر انعام را به صورت نقد بدهید بهتر است. اگر میهمان یک فنلاندی هستید شما می توانید انعام را بدون آن که او متوجه شود بپردازید.

ملاقات
در مقایسه با بیشتر کشورهایی که معمولا افراد یکدیگر را در رستوران ملاقات می کنند، کانون زندگی اجتماعی مردم در فنلاند به دلیل فرهنگی و اقتصادی تا حد زیادی در منزل است. با افزایش علاقه به آشپزی و شراب، بیشتر دیدار و پذیرایی ها در منزل صورت می گیرد. میهمان خارجی نباید از این که به منزل کسی دعوت می شود احساس ناراحتی کند در عوض می تواند فضایی نسبتا آرام و غیر رسمی را تجربه کند. میهمان می تواند با ارسال یا بردن دسته گل یا بطری شراب برای میزبان از او قدردانی کند.

خارجی ها اصولا از قبول دعوت به خانه های تابستانی در سواحل دریا و دریاچه در فنلاند مردد می شوند. در فنلاند از هر 4 نفر یک نفر کلبه تابستانی دارد و برای بسیاری خانه دوم محسوب می شود و جامعه شناسان دلیل آن را پیوند فنلاندی ها با گذشته روستایی خود می دانند. جالب این که بسیاری از فنلاندی ها وقتی به خانه های تابستانی خود می روند تبدیل به ماهیگیر، باغبان، کشاورز، نجار یا جنگل بان های قابلی می شوند.

البته از میهمان انتظار انجام این امور نمی رود دست کم نه به صورت فعال. اما میزبان انتظار دارد که میهمان بدون ابراز نارضایتی با برخی از شرایط ابتدایی در این اقامتگاه های تابستانی کنار بیاید چرا که همه این خانه ها دارای برق، آب لوله کشی یا سیفون آب در توالت و یا دیگر شرایط رفاهی خاص زندگی شهری نیستند. بسیاری از خانواده ها حتی داشتن تلویزیون را با زندگی در این خانه های تابستانی سازگار نمی بینند.

برای رفتن به خانه های تابستانی میهمان باید لباس مناسب و راحت بپوشد و میزبان معمولا سایر وسایل از قبیل بادگیر مناسب، چکمه لاستیکی و بارانی برای رفتن به ماهیگیری یا کندن قارچ و پیاده روی در جنگل را دارد. یک میهمان با تجربه می داند که در چنین شرایطی میزبان به خصوص خانم خانه برای ایجاد اقامتی خوش برای میهمان خود متحمل زحمت زیادی می شود.

همکاری میهمان در کارهای منزل از قبیل سیب زمینی یا پیاز پوست کندن برای میزبان بسیار خوشایند است. بهترین پاداش برای میزبان این است که به میهمان خوش بگذرد چه هوا آفتابی باشد و چه بارانی. میهمان قرار رفتن را می تواند برای مثال بعد از صبحانه روز سوم پیشنهاد کند و مودبانه این است که تنها در صورتی با ماندن موافقت کند که میزبان به رفتن او جدا اعتراض نماید.

وقت شناسى
فنلاندی ها بسیار وقت شناس و به نوعی اسیر زمان هستند. درست مانند هر کشور دیگری، آن دسته که دارای شغل های سخت هستند، برنامه کاری بسیار فشرده ای دارند و از دست دادن یک وقت ملاقات باعث اضطراب و دلواپسی آنها می شود. وقت های از قبل تعیین شده کاملا با وسواس و دقت در حد دقیقه رعایت می شود و اگر کسی بیش از پانزده دقیقه دیر سر قرار حاضر شود بی نزاکتی محسوب می شود و نیاز به عذرخواهی و یا توضیح دارد. برنامه ریزی زمانی ادارات بسیار انعطاف پذیر است و هر کس به اقتضای خود می تواند زمان کار کردن خود را از 7.5 ساعت تا 8 ساعت در روز انتخاب کند.

اکثر افراد کار خود را از 8 صبح شروع می کنند و تا 4 بعدازظهر به پایان می رسانند. معمولا 30 دقیقه زمان برای ناهار نیز در نظر گرفته می شود. هفته کاری بین 38 تا 42 ساعت است و برنامه های زمان بندی انعطاف پذیر است. نمایش های تئاتر و کنسرت و دیگر برنامه های عمومی سر وقت اعلان شده آغاز می شود و تاخیر در زمان حرکت مسافرت های شهری با قطار و اتوبوس در ترافیک امری نادر است.

در کل، زندگی پرمشغله ادامه دارد و در فنلاند داشتن تقویمی که پر از قرار ملاقات برای دیدار و مذاکره است باعث سرافرازی و حاکی از موقعیت شخص است تا نشانه ای از برنامه ریزی ضعیف. با چنین مشغله ای، زمانی که برای سرگرمی میهمان اختصاص داده می شود، یکی از مهم ترین نشانه های ارزش قائل شدن برای این فرصت است. اگر زمانی ببینید که یک فنلاندی می ایستد و به ساعت خود نگاهی می اندازد، نشانه این است که زمان خوردن، نوشیدن یا حتی گرفتن حمام سونا فرا رسیده و میهمان می تواند به حتمی بودن ادامه رابطه تجاری یا دوستی مطمئن باشد.