درباره پاکستان و سیاست آن

پاکستان با نام رسمی جمهوری اسلامی پاکستان کشوری در جنوب غربی آسیا است و پایتخت آن اسلام آباد نام دارد. این کشور در جنوب مرز آبی هزار کیلومتری با دریای عمان دارد و از غرب با ایران، از شمال با افغانستان، از شرق با هندوستان، و از شمال شرق با جمهوری خلق چین هم مرز است.

ناحیه کشمیر مورد ادعای هندوستان و پاکستان است. هر دو کشور هند و پاکستان به طور جداگانه بخش هایی از این منطقه را اداره می کنند و این مناطق توسط خط کنترل از هم جدا شده اند.

پاکستان بر اساس برآورد سال 2012 با بیش از 199 میلیون نفر جمعیت ششمین کشور پرجمعیت دنیاست.

نوع حکومت این کشور جمهوری پارلمانی فدرال است و از 4 ایالت و چهار قلمرو فدرالی تشکیل می شود. پاکستان هم از نظر زبانی و قومی و هم از نظر جغرافیایی کشور متنوع است. اردو زبان رسمی این کشور است، اما زبان انگلیسی زبان رسمی است که در قانون اساسی، در تجارت و همچنین طبقه تحصیل کرده و شهری و بسیاری از دانشگاه ها به کار برده می شود.

دین رسمی پاکستان اسلام است. این کشور در سال 1947 به عنوان یک دولت و کشور جدید از هند مستقل شد. در سال 1971 جنگ داخلی به جدایی پاکستان شرقی با نام بنگلادش از این کشور منجر شد. پاکستان از لحاظ بزرگی نیروهای مسلح در رده هفتم جهان است و تنها کشور اسلامی دارنده جنگ افزار هسته ای می باشد.

موقعیت جغرافیایی
شهرهای بزرگ پاکستان عبارت است از کراچی به عنوان بزرگ ترین و مهم ترین شهر و بندر پاکستان، لاهور، راولپندی، پیشاور، ایالت جامو و کشمیر، اسلام آباد.هناوری پاکستان معادل 803، 940 کیلومتر مربع است.

در پاکستان به طور تقریبی 108 قله با بلندی بیش از 7000 متر (23000 فوت) وجود دارد و هر ساله قسمت های شمالی پاکستان شمار زیادی جهانگرد خارجی را به خود جلب می کنند.

سیاست
پاکستان عضو سازمان ملل متحد، سازمان کنفرانس اسلامی، سازمان همکاری منطقه ای جنوب آسیا (سارک)، و سازمان اکو می باشد.

همچنین از دوران استقلال پاکستان و هند از بریتانیای کبیر، این کشور عضوی از اتحادیه کشورهای همسود (مشترک المنافع) بوده است.

پاکستان همچنین یکی از اعضا سازمانهای مهم منطقه ای سازمانهای همکاری های منطقه ای جنوب آسیا (سارک) و سازمان همکاری های اقتصادی (اکو) است.

هر رئیس جمهوری در پاکستان برای پنج سال انتخاب می شود. رئیس جمهور مقامی تقریباً تشریفاتی در پاکستان به شمار می آید.