روابط خارجی چین

روابط خارجی
جمهوری خلق چین با 171 کشور دنیا روابط دیپلماتیک و در 162 کشور سفارتخانه دارد. جمهوری چین مشروعیت این حکومت را زیر سؤال برده و گروهی از کشورها نیز جمهوری چین (حکومت تایوان) را حکومت مشروع می دانند و از برقراری روابط با جمهوری خلق چین خودداری کرده اند.

جمهوری خلق چین از سال 1971 به جای جمهوری چین وارد سازمان ملل شد و کرسی دائم چین در شورای امنیت نیز به آن واگذار شد. چین در گذشته یکی از اعضا و رهبران جنبش عدم تعهد بود و هنوز هم خود را مدافع کشورهای در حال توسعه می داند. این کشور همراه با برزیل، روسیه، هند و آفریقای جنوبی یکی از اعضای گروه بریکس است که از اقتصادهای مهم در حال ظهور تشکیل شده است.

سیاست خارجی مدرن چین تا حد زیادی برگرفته از نظریات نخست وزیر سابق چوئن لای است که به پنج اصل همزیستی مسالمت آمیز و هماهنگی بدون همسانی شهرت دارد و برقراری روابط دیپلماتیک بین کشورهایی با ایدئولوژی های متفاوت را تشویق می کند. همین سیاست موجب شده تا چین از دولت هایی که از نظر دولت های غربی خطرناک یا سرکوبگر محسوب می شوند همچون زیمباوه، کره شمالی و ایران حمایت کند. چین همچنین روابط اقتصادی و نظامی نزدیکی با روسیه دارد و دو کشور معمولا در شورای امنیت رأی مشابهی می‌دهند.

روابط ایران و چین
کشور چین بدهکارترین کشور به ایران است. چین بزرگ ترین بدهکار نفتی به ایران با بیش از 22 میلیارد دﻻر می باشد. این کشور در طول این سال ها سعی کرده تا با صادرات کاﻻ بدهی خود را تسویه کند.

در سال های گذشته، ایران به منظور دستیابی به پشتیبانی های سیاسی چین و بلوک شرق سیاستی را در پیش گرفت که از آن با نام نگاه به شرق یاد می شد. این هنگامی بود که همکاری های تجاری و قراردادهای گسترده ای میان دو کشور برقرار شد.

از جمله مقرر گردید درآمد حاصل از فروش نفت ایران به عنوان پشتوانه ال سی های خرید کالای چینی در اختیار آن کشور قرار گیرد و همچنین از موارد دیگر، الزام ایران به صدور بیمه برای افتتاح ال سی های چینی یا فروش نسیه کالاهای چینی بود.

در حال حاضر رابطه با چین برای کشور اهمیت زیادی دارد و این کشور آمادگی خود را جهت سرمایه گذاری در بخش های مختلف کشور اعلام نموده است.

رئیس جمهور چین در کنفرانسی که در شانگهای با عنوان تعامل و اعتمادسازی در آسیا به منظور افزایش نقش چین در منطقه و کنار زدن آمریکا برگزار شد، در حضور ولادیمر پوتین، پیشنهاد طرح ایجاد ساختار امنیتی را داد که بر پایه همکاری با ایران و روسیه استوار است و در این طرح نقش آمریکا را کاملا در امنیت آسیا حذف کرد. این اقدام چین با واکنش شدید آمریکا مواجه شد.