درباره ی ایمپلر

تعداد پره های (vane) ایمپلر می تواند از 1 تا 10 و بیشتر متغیر باشد. بازه سرعت آنها بسیار گسترده است؛ از کمتر از 30 تا بیش از rpm 3000.

پمپ­ های ایمپلری برای حرکت دادن سیالات غیر خالص عالی هستند زیرا به راحتی دچار گرفتگی (Clog) نمی شوند. برای سیالات بسیار ناخالص مانند لجن (Sludge)، گاهی از نوع تک پره ای آن استفاده می شود.

قطر پمپ­ های ایمپلری از کمتر از یک چهارم اینچ تا بیش از 10 فوت متغیر است و گاهی برای افزایش راندمان از دیفیوزر (Diffuser) استفاده می کنند.

گاهی برای افزایش هد (Head)، خروجی یک ایمپلر (Impeller) را مستقیما به ایمپلر دیگری وصل می­ کنند. می توان شش و یا ده تا از آنها را به هم وصل کرد و یا در دو طرف تقسیم نمود تا بر روی یک شافت و بدنه پمپ خروجی و حتی فشار را دو برابر نمود. مزیت این سیستم این است که تعادل فشار بر روی شافت بهبود می یابد و در اطراف آب­ بندی­ ها (Seals) فشار نسبتا کمی وجود دارد.

ایمپلر تک پره ای و ایمپلر با دو لوب:
تقریبا غیر ممکن است که یک ایمپلر تک پره ای دچار گرفتگی شود؛ به همین جهت معمولا برای مایعاتی که دارای مواد جامد معلق هستند به کار می­ رود.

در ایمپلر با دو لوب با داشتن تنها دو پره، ریسک گرفتگی در اثر مواد خارجی درون سیال پمپ شده، نسبت به پمپ ­هایی که پره بیشتری دارند کاهش می یابد (برای سیالات کثیف­تر می­ توان از یک پره استفاده کرد)، این نوع پمپ برای لجن و دیگر سیالات آلوده مناسب است.

پمپ ایمپلری دیفیوزری:
می توان راندمان پمپ­ های ایمپلری را با افزودن پره­ های ساکن در دیفیوزر آن افزایش داد. پمپ ­های ایمپلری دیفیوزری بزرگ می­ توانند به راندمان در حد 90 درصد نیز برسند.

تعداد پره های دیفیوزر با تعداد پره های ایمپلر متفاوت است؛ در نتیجه لبه های همه پره های ایمپلر همزمان به لبه­ های همه پره­ های دیفیوزر نزدیک نمی شوند. این امر باعث جلوگیری از ضربه و نوسان و فشارهای تجمیعی می گردد.

پمپ چند مرحله ­ای ایمپلری-دیفیوزری:
پمپ­ های چند مرحله­ ای ایمپلری نسبت به انواع تک ایمپلری دارای هد بسیار بیشتری هستند.