جیوه و بسیاری از فلزات دیگر مانند نیکل، مس و طلا در ساخت لوازم الکترونیک مورد استفاده قرار می گیرند. این فلز در بسیاری از تجهیزات الکتریکی از جمله سوییچ ها و یک سوسازها کاربرد دارد و در لامپ های فلورسنت و همچنین باتری ها نیز قبلا مورد استفاده قرار می گرفته است.
جیوه و ترکیبات آن به اشکال مختلف در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرند به عنوان مثال در ساخت اکسید مرکوریک برای ضدعفونی پوست و همچنین تولید سموم حشره کش و موش کش کاربرد دارد. با اینحال به دلیل سمیت بالای این فلز بسیاری از کاربردهای آن منسوخ شده و از فلزات و ترکیبات کم خطر استفاده می شود. جیوه قرمز (HgS) را نیز می توانید در طبیعت مشاهده کنید که با جیوه قرمز مورد مبحث در مقاله متفاوت است و هیچ خاصیت انفجاری ندارد.
جیوه و بسیاری از فلزات از جمله طلا در وسایل الکترونیکی مانند باتری ها و لامپ ها قدیمی یافت می شود بنابراین با بازیافت آنها می توان مجددا این فلزات ارزشمند را وارد چرخه تولید کرد. به این ترتیب در مصرف منابع نیز صرفه جویی خواهد شد. بازیافت فلزات از این طریق یک تجارت پرسود است و افراد زیادی به این کار مشغول هستند.
سام کوهن که به عنوان پدر بمب نوترونی شناخته می شود می گوید همانطور که در بالا گفته شد ترکیباتی از جیوه با خاصیت انفجاری وجود دارند که یکی از آنها تیوسانات جیوه است ولی این ترکیب به عنوان جیوه قرمز شناخته نمی شود.
سناریوی محتمل در رابطه با این ماده این است که این اسم احتمالا یک رمز برای یک ماده منفجره مخرب است که می تواند پلیمری از مواد منفجره بهم پیوسته باشد که برای تحریک اولیه کلاهک اتمی مورد استفاده قرار می گیرد.
به عبارت دیگر اگر این ماده واقعاً وجود داشته باشد، باید یک ماده واقعاً عجیب و غریب باشد که حتی سازندگان آن نیز آن را به خوبی درک نکنند که این مسئله برای وجود احتمالی یک ماده شیمیایی خبر خوبی نیست و استفاده از آن در تولید تسلیحات نظامی بحث برانگیز است