فسلفه طراحی چنین سیستمهایی نه تنها افزایش ضریب ایمنی و آسایش راننده و سرنشینان بلکه پوشش و مرتفع کردن ضعفهای تولیدی خودرو نیز هست.
باتوجه به افزایش میزان تولید و فروش خودرو در دنیا، صنایع خودروسازی همواره با دو چالش تصادف و ایمنی مواجه هستند. پس از طراحی خودرو، ایمنی مهمترین و تأثیرگذارترین پارامتر در فروش و موفقیت یک خودرو در بازار است. بررسی های انجام شده نشان می دهد که عمدهترین دلیل تصادف، عدم مهارت یا دقت راننده در کنترل خودرو است.
طراحان و مهندسان تا دو دهه پیش به دنبال راه هایی برای استحکام بخشی و مقاومسازی خودرو در برابر تصادف بودند تا خسارت ناشی از آن را تا حد امکان کاهش دهند. اما با جهش علم الکترونیک در خودروسازی، ایمنی مفهوم دیگری پیدا کرد. ورود سیستم های الکترونیکی به خودرو، ایمنی را به دو بخش فعال و غیرفعال تقسیم کرد.
با این تعبیر، اگر مقدار خطای راننده در زمان حرکت به پایین ترین سطح ممکن برسد یا شرایط دینامیکی خودرو تحت کنترل و نظارت باشد، تصادفات نیز کاهش خواهد یافت. سیستم های ایمنی فعال و فناوری هایی که در این راستا طراحی و تولید می شوند، وظیفه کمک و کنترل به راننده را عهده دار هستند.
کاهش اختیارات راننده
بسیاری از سیستم های مذکور با کنترل سرعت و ترمز خودرو براساس شرایط دینامیکی و حرکتی اقدام به محدود کردن عملکرد راننده می کنند. کاهش اختیارات و عملکرد راننده در راستای افزایش ایمنی انجام میشود. به عبارتی دیگر زمانی که سیستم کروز کنترل تطبیقی اقدام به رعایت فاصله ایمنی خودرو با وسایل نقلیه مجاور می کند، احتمال تصادف را تا حد ممکن کاهش می دهد. سیستم های کنترل ایمنی فعال دقیقا برای قسمت ها و مواردی طراحی شده اند که راننده به آن ها توجه نداشته یا خودرو در آن ها ضعف دارد.
فسلفه طراحی چنین سیستم هایی نه تنها افزایش ضریب ایمنی و آسایش راننده و سرنشینان بلکه پوشش و مرتفع کردن ضعف های تولیدی خودرو نیز هست. همین سیستم ها زمینه و بستر لازم جهت تولید خودروهای خودران را فراهم کردند. خودروهای خودران صرفا برای آسایش راننده طراحی نشده اند، بلکه وظیفه افزایش ایمنی و کاهش ترافیک را عهده دار هستند.
سیاست هایی که در راستای بهبود یا کاهش عملکرد راننده توسط کمپانی های خودروسازی در محصولات مورد اجرا قرار می گیرند، متفاوت هستند و هدف ارائه محصولات در بازار تعیین استفاده یا عدم استفاده از آنها است. البته در بسیاری از موارد این قابلیت برای سیستمها تعریف شده که راننده در صورت نیاز توان خاموش یا روشن کردن آنها را داشته باشد.
البته این سیستمها در تمام صنایع خودروسازی به دلیل افزایش هزینه تولید نهایی محصولات مورد استفاده قرار نگرفتهاند و باید قابلیت اصلاح و بهبود رفتار رانندگی را داشته باشند و با این دید توسعه پیدا کردهاند.
قابل توجه است که پیشرفت دانش فناوری در ساخت انواع سنسورها و ECUها دست مهندسان را در طراحی و تولید سیستمهای جدید بازترکرده است. هرچه دانش الکترونیک در خودروها توسعه یابد، ایمنی آنها نیز افزایش خواهد یافت.
سیستمهای ایمنی فعال
سیستم هایی که از وقوع تصادف به وسیله هشدار به راننده یا کنترل خودرو پیشگیری میکنند، ایمنی فعال هستند. عمده سیستمهایی که در این راستا طراحی شدهاند، به عنوان استاندارد تولید در صنعت خودرو شناخته میشوند، اما برخی از آنها را در کشور به نام آپشن میشناسیم.
از سیستمهای ایمنی فعال کنترل خودرو میتوان به سیستم کنترل کشش، سیستم ضد لغزش، سیستم کروز کنترل تطبیقی و ترمز خودکار اشاره کرد. سیستم ایمنی فعال هشداردهنده، سیستمی است که جهت درک بهتر از شرایط جاده و موقعیت خودرو هشدارهای لازم را برای عملکرد بهتر در شرایط بحرانی به راننده میدهد.
این سیستمها شامل: