کاربردهای کربنات باریم چیست ؟

کربنات باریم برای ساخت شیشه عینک، قیف های شیشه ای، مواد مغناطیسی باریم، ساخت سایر نمک های باریم، سرامیک، مینای دندان، رنگ و میله های جوشکاری مورد استفاده قرار می گیرد.در صنایع آجرسازی، کاشی، سفال و سفالگری، کربنات باریم به خاک رس اضافه می شود تا نمک های محلول (سولفات کلسیم و سولفات منیزیم) که باعث تولید شوره می شوند، را رسوب دهد.

این ماده شیمیایی برای ساخت سرامیک های الکترونیکی، رزیستورهای PTC، خازن ها و سایر قطعات الکترونیکی استفاده می شود. این ماده در تولید سموم جوندگان و کاتالیزور اکسیداسیون نیز کاربرد دارد.کربنات باریم برای حذف سولفات ها در فرآیند تولید اسید فسفریک و الکترولیز قلیایی کلر مورد استفاده قرار می گیرد.این ماده به طور گسترده ای در خازن های AC با ولتاژ بالا و دستگاه های مبدل اولتراسونیک استفاده می شود.

باریم به صورت کربنات یا اکسید باریم به شیشه اضافه می شود تا شاخص ضریب شکست شیشه های عینک ارتقاء یابد و امکان ذوب ماده اولیه شیشه در دمای پایین تر وجود داشته باشد.یکی دیگر از کاربردهای مهم کربنات باریم در حفاری چاههای نفت برای حل کردن گچ و مهار انعقاد است. این ماده در ساخت کاغذ های عکاسی و تجهیزات تصویری مورد استفاده قرار می گیرد.

این ماده شیمیایی به شدت با اسیدهای قوی واکنش داده و گرمای حاصل از واکنش ممکن است باعث آتش سوزی شدید شود. این ماده در هنگام تجزیه گازهایی تولید می کند که بعضی اوقات می تواند باعث ایجاد سوراخ ها یا تاول های زیادی در لعاب ها شود.

این ماده شیمیایی به شدت سمی است و مسمومیت مزمن با آن عمدتا استخوان ها را تحت تأثیر قرار می دهد و در نهایت باعث سرطان مغز استخوان خواهد شد. مسمومیت شدید با این ماده می تواند باعث اختلالات حاد دستگاه گوارش، رفلکس تاندون، تشنج و فلج عضلات شود.

استنشاق کربنات باریم باعث تجمع این ماده در ریه ها، ترشح بیش از حد بزاق، استفراغ و درد شکمی شدید، وزوز گوش، سرگیجه و سردرد، گرفتگی عضلات، تشنج و فلج می شود.درمانهای اورژانسی شامل لاواژ معده یا شست وشوی معده و انجام اقداماتی مانند استفراغ است. حداکثر غلظت مجاز این ماده شیمیایی 5/0 میلی گرم در متر مکعب است و در پروسه تولید و حین کار با این ماده باید از لباس مخصوص، ماسک و دستکش استفاده شود.