ژجیانگ استانی در شرق چین است و مرکز آن شهر هانگزو است که این شهر بزرگ ترین شهر ژجیانگ محسوب می شود. ژجیانگ از شمال با جیانگ سو و شانگهای، از شمال غربی با آن هویی، از غرب با جیانگ شی و از جنوب با فوجیان همسایه است. در شرق این استان دریای چین شرقی قرار دارد، که فراتر از جزایر ریوکیو واقع شده است.
ژجیانگ بیشتر از تپه هایی تشکیل شده است که حدود 70 درصد از مساحت کل آن را تشکیل می دهد و ارتفاعات بیشتری به سمت جنوب و غرب دارد. ژجیانگ طولانی ترین خط ساحلی چین را دارد. رودخانه کوان تانگ که از آن نام این استان مشتق شده در این استان قرار دارد. در این استان سه هزار جزیره وجود دارد که بیشترین تعداد جزیره در چین است.
جمعیت ژجیانگ 57 میلیون نفر است که در کشور چین، دهمین شهر پر جمعیت محسوب می شود. از دیگر شهرهای قابل توجه این استان می توان به نینگبو و ونژو اشاره کرد. به دلیل این که این شهرها، یک نیروی محرکه ی اصلی در اقتصاد چین به حساب می آیند و همچنین محل تولد چندین فرد برجسته از جمله رهبر ملی گرایان چین، چیانگ کای شک و کارآفرین برجسته جک ما می باشد. این منطقه را "ستون فقرات چین" نامیده اند.
بنادر این استان در اواخر سلسله ی مینگ و سلسله ی چینگ که به دنبال آن به وجود آمد، به مراکز مهم تجارت بین الملل تبدیل شدند. در طول جنگ جهانی دوم، چین و ژاپن توسط امپراتوری ژاپن اشغال شد و تحت کنترل دولت دست نشانده ی ژاپن معروف به دولت ملی تجدید سازمان یافته چین قرار گرفت. پس از شکست ژاپن، اقتصاد ژجیانگ تحت سیاست های غلط مائو تسه تونگ راکد شد.
بعد از اصلاحات اقتصادی چین، ژجیانگ رشد کرد و به عنوان یکی از ثروتمندترین استان های چین شناخته شد و در تولید ناخالص داخلی ملی در رتبه ی چهارم و در تولید ناخالص داخلی سرانه در رتبه ی پنجم، با تولید ناخالص داخلی معادل 849 میلیارد دلار تا سال 2018 قرار گرفت. اقتصاد ژجیانگ مبتنی بر صنایع الکترومکانیکی، منسوجات، صنایع شیمیایی، مواد غذایی و مصالح ساختمانی است. آب وهوای ژجیانگ مرطوب و نیمه گرمسیری است با چهارفصل متمایز که شامل تابستان های طولانی، بسیار گرم و مرطوب و زمستان های سرد، ابری و خشک، همراه برف می باشد.
هانگژو یا هانجو مرکز و مهم ترین شهر استان ژجیانگ است. هانگژو شهری توریستی است و جاذبه های طبیعی فراوانی برای گردشگران و بازرگانان دارد. معروف ترین گردشگاه طبیعی این شهر، دریاچه ی غربی یا شی هو است که در مرکز این شهر قرار گرفته است و به همراه کانال بزرگ چین و پارک ملی شی شی، ثبت میراث جهانی می باشند.
هانجو یا هانگژئ یکی از پایتخت های مهم چین قدیم بوده و برای بار اول در سال های 907 تا 978 طی 71 سال، در 5 سلسله و 10 پادشاهی و مرتبه دوم برای 149 سال از 1127 الی 1276 در سلسله سونگ پایتخت بوده است و این شهر تاریخی به دلیل مرکز تولید ابریشم چین، از قدیم جزو شهرهای مهم جاده ی ابریشم بوده است. مارکو پولو از این شهر به عنوان زیباترین شهر چین و بهشت روی زمین نام برده است. هانگژو یا هانجو یک از صد شهر برتر دنیا، بر اساس فهرست جهانی مراکز مالی می باشد و جمعیت این شهر بیش از ده میلیون نفر است.
هانجو مرکز ژجیانگ، قطب اقتصاد و تجارت الکترونیکی در چین می باشد. بزرگ ترین شرکت چین به نام علی بابا که بیش از یکصد هزار نفر کارمند دارد در شهر هانجو قرار دارد.جک ما بنیانگذار شرکت علی بابا در شهر هانجو زندگی می کند. بزرگ ترین شرکت آب معدنی چین بنام واهاها و شرکت خودروسازی جیلی و لاکسجن و شرکت هایی نظیر موتورولا، نوکیا و زیمنس هم در هانجو حضور دارند.
مجله فوربس هر سال هانجو را بهترین شهر تجاری چین معرفی می کند. هانجو یازدهمین شهر ثروتمند دنیا به لحاظ اسکان میلیاردرها در آن می باشد. دفتر مرکزی دو غول بزرگ صنعت دوربین های مداربسته در این شهر قرار دارند. چای سبز و چای سفید لونگجین مرغوبترین و گرانترین چای چین از محصولات هانجو می باشد و غذای اهالی هانجو یکی از 8 مدل غذای اصلی سرزمین چین به حساب می آید.