پوشش های میانی و پایانی رنگ سوله

از پوشش های میانی یا intermediate coat جهت شکل دهی کل ضخامت فیلم مجموعه بکار گرفته می شود. به عنوان یک قاعده ی کلی، هرچقدر لایه ها در یک مقدار استاندارد و ضخیم باقی بمانند، طول عمر و پایداری بیشتری نیز خواهند داشت.لایه های میانی به این دلیل اعمال می شوند که مقاومت و محافظت کلی پوشش های رنگ سوله را افزایش دهند و عملاً نفوذپذیری در برابر رطوبت و اکسیژن را به کل از بین ببرند.

وجود عناصری مانند اکسید آهن در ترکیبات این نوع پوشش ها مانع نفوذ رطوبت موجود در جو می شوند و از جهاتی نیز استحکام کششی رنگ سوله را ارتقاء می دهند.بنابراین آنچه که باید همواره مورد توجه قرار دهید ترتیب قرار گیری پوشش ها می باشد که پرایمرها و پوشش میانی از اولویت های کار اعمال رنگ سوله است.

اعمال پوشش نهایی رنگ سوله استحکام سطحی لایه های زیرین را فراهم می کند. با توجه به شرایط محیط و اینکه در کدام ناحیه قرار گرفتند به عنوان اولین لایه های در تماس با محیط هستند و از این جهت مسئولیت سنگینی را بر عهده دارند چرا که آن ها باید نور خورشید و همچنین آب و هوای پر تنش را تحمل کنند و دچار تغییر ساختار نشوند.

رنگ های آلکیدی

این نوع از رنگ سوله عموماً جزو رنگ های خشک شونده توسط جریان هوا هستند به این صورت که با طی یک فرآیند اکسیداتیو که اغلب با جذب مولکول های اکسیژن هوا همراه است یک لایه ی رنگی نسبتاً نازکی را ایجاد می کنند.غالباً این نوع رنگ ها مقاومت قابل قبولی را از خود ارائه می دهند و می توانند در یک بازه ی زمانی تقریباً طولانی رویه ی محافظی را برای سطح فلز فرآهم آورند اما دیگر انواع رنگ سوله که در ادامه ذکر می کنیم نسبتاً دارای مقاومت بیشتری هستند.

رنگ های اکریلیزه شده لاستیکی و وینیل ها

این نوع از رنگ سوله مقاومت بالایی در برابر واکنش های شیمیایی دارند. و برای تشکیل فیلم هیچگونه فرآیند اکسیداسیونی رخ نمی دهد و تنها از طریق تبخیر حلال، لایه های رنگ خشک می شوند. در مجموع ضخامت خوبی از لحاظ لایه های تشکیل دهنده دارند و لازم است شرایط محیطی مساعدی را برای خشک شدن کامل آن ها فراهم کنیم. پوشش های شکل گرفته تقریبا نرم هستند اما نسبت به سایش و خوردگی فوق العاده با دوام می باشند. رنگ های قیری که به نوعی جزو عایق رطوبتی می باشند زیر مجموعه ی این ترکیبات تک جزئی هستند.

رنگ اپوکسی و رنگ پلی اورتان

ترکیبات رنگ سوله اپوکسی و پلی اورتان اغلب جزو مواد دو جزئی محسوب می شوند که لازم است یک اختلاط صحیح نسبت به آن ها انجام دهیم. با این کار منجر به شکلی گیری یک واکنش شیمیایی در محلول خواهیم شد که لازم است در مدت زمان کوتاهی آن ها را روی سطح اعمال کنیم.

پس از آنکه تبخیر حلال اتفاق افتاد از طریق بروز یک واکنش پلیمریزاسیون لایه های پوششی رنگ سوله سخت تر خواهند شد. از طرفی می توان با بکارگیری رزین های مایع با ویسکوزیته پایین عملاً از استفاده ی هرگونه حلال جلوگیری کرد که اغلب به آن ها ترکیبات با حلال کم و یا بدون حلال نیز گفته می شود که ضخامت بالایی دارند.