ساختار و اجزای تشکیل دهنده ی رنگ سوله

به طور کلی نه تنها رنگ سوله، بلکه بسیاری از انواع رنگ ساختمانی نیز همین ساختار را دارند که شامل اجزای ذیل هستند:

رنگدانه ها (pigment)

رنگدانه ها یکسری ترکیبات پودری آلی یا معدنی می باشند که منجر به تغییر رنگ یا نمای ظاهری، کدر شدن آن، حفظ انسجام لایه یا فیلم های رنگ سوله می شوند و همچنین در مواردی جلوگیری از خوردگی را به همراه دارند.

مواد چسبنده یا بایندرها (binder)

این ترکیبات غالباً برگرفته از رزین های مصنوعی و یا روغن های طبیعی می باشند از طرفی می توان به جای آن ها از ترکیبات معدنی از قبیل سیلیکات های حلال نیز استفاده کرد. به طور کلی بایندرها از اساسی ترین اجزای تشکیل دهنده ی رنگ سوله می باشند.

حلال (solvent)

عموماً از مواد حلال جهت حل کردن بایندرها و همچنین افزایش روان سازی رنگ و سهولت در کاربرد رنگ استفاده می شود. این ترکیبات می توانند تشکیل شده از مواد شیمیایی و یا حتی عناصر ارگانیک یا آب باشند.

رنگ سوله روی سطوح فولادی به روشهای متعددی اعمال می شوند و در همه ی موارد یک "فیلم مرطوب" (wet film) را ایجاد می کند که قبل از خشک شدن کامل دارای یک ضخامت بیشینه هستند و پیش از تبخیر شدن کامل حلال می توان ابعاد آن را با بکارگیری comb-gauge اندازه گیری کرد.

پس از تبخیر حلال، بایندرها و رنگدانه ها به عنوان لایه های نهایی سخت شده روی سطح باقی می مانند که ترکیبات اصلی رنگ سوله را تشکیل می دهند. ضخامت لایه ی خشک را می توان با یک دستگاه الکترومغناطیسی القایی مورد سنجش قرار داد.

میان ضخامت لایه مرطوب و ضخامت لایه خشک یک ارتباط ریاضی وجود دارد که اغلب با درصد حجم ماده ی جامد موجود در رنگ تعیین می شوند. بنابراین ضخامت نهایی از طریق ضخامت لایه ی مرطوب ضربدر درصد ماده ی جامد به دست می آید و این مقدار رابطه ی مستقیمی با مقاومت ماده در برابر خوردگی و فرسایش دارد.