فرآیند تولید سود پرک

فرآیند تولید سود پرک:
در تولید سود مایع با استفاده از محلول سدیم کلرید به عنوان ماده اولیه، به ازای تولید هر 1000 کیلوگرم کلر، حدود1126 کیلوگرم سدیم هیدروکسید و 28 کیلوگرم هیدروژن تولید می شود.

مقدار زیادی از هیدروژن تولید شده در این فرایند برای تولید آمونیاک، هیدروکلریک اسید و هیدروژنه کردن ترکیبات آلی مورد استفاده قرار می گیرد. مجموعا بیشتر از 95 درصد از ظرفیت تولید کلر و تقریباً تمام ظرفیت تولید سدیم هیدروکسید (سود پرک یا سود کاستیک) بر اساس فرآیند هیدرولیز آب نمک صورت می گیرد.

در این فرآیند محلول سدیم کلرید (آب نمک) به صورت الکترولیزی به کلر (کلر گازی) و محلول سدیم هیدروکسید و هیدروژن (هیدروژن گازی) تجزیه می شود.

اگر به جای استفاده از آب نمک (محلول سدیم کلرید)، از محلول کلسیم کلرید یا پتاسیم کلرید به عنوان ماده اولیه استفاده شود، محصول این واکنش به جای سدیم، حاوی پتاسیم یا کلسیم خواهد بود. همچنین فرآیندهایی وجود دارد که هیدروژن کلرید مایع را به هیدروژن و کلر و یا سدیم کلرید ذوب شده را به کلر و سدیم فلزی تبدیل می کند.

تولید صنعتی سود پرک:

• روش جیوه ای (مرکوری).
• روش دیافراگم.
• روش غشایی (ممبران).

در صورت استفاده از روش جیوه ای (مرکوری) سود مایع که عاری از کلر است، تولید می شود، اما استفاده از مقدار بسیار زیادی از جیوه دراین فرآبند منجر به بروز آلودگی های زیست محیطی بسیار جدی می گردد، هر ساله در یک چرخه تولید معمولی بیش از صدها کیلوگرم جیوه ناشی از انجام فرایند تولید، خارج شده و در محیط انباشته می شود در اینجا بای دذکر گردد که گاز کلر و سود مایعی که از روش جیوه ای تولید می شوند هم حاوی مقدار ناچیزی جیوه بوده و ممکن است موجب بروز آلودگی های زیست محیطی گردند.

اما در روش های دیافراگم و غشایی از جیوه استفاده نمی شود، ولی سود سوزآور تولید شده در این روش ها حاوی مقداری کلر است که باید پس از فرایند تولید از آن حذف گردد.