تفاوت رنگ صنعتی و رنگ ساختمانی از نظر دلیل استفاده

از اولین روزهای ساخت کشتی ها، صنعتگران ارزش پوشش سطوح را برای محافظت از آن ها درک کردند. سازندگان اولیه ی قایق ها، سطوح زیرین شناورهای خود را با تار و رزین می پوشاندند تا ضدآب شوند و از خراب شدن آن ها محافظت کنند.

جلوگیری از نشت و خوردگی دو هدف قابل توجه استفاده از پوشش های صنعتی است. این محصولات در زمینه پوشش دهی، عملکرد بهتری نسبت به رنگ های معمولی موجود در فروشگاه ها دارند. به عنوان مثال: برخی از رنگ ها، مشخصات ضدحریق دارند. از رنگ ها و انواع خاصی از آن ها می توان برای کاهش هزینه های خنک سازی از طریق بازتاب گرما از نمای خارجی ساختمان استفاده کرد.

شاید معمول ترین کاربرد پوشش های صنعتی، محافظت در برابر زنگ زدگی و خوردگی باشد. این امر نه تنها به این دلیل که تجهیزات ممکن است در معرض آب قرار گیرند، بلکه به دلیل مواد شیمیایی بسیار سوزاننده که در بسیاری از کارخانه های تولید و فرآوری یافت می شود؛ ضروری است.

باتوجه به ماهیت فشرده فرآیند های صنعتی، اجزای مکانیکی، بدون محافظت کافی می توانند در طی چند ماه تخریب شوند. به طورکلی بسته به نوع محصولات باید از رنگ های صنعتی متفاوتی استفاده شود. برای مثال: برای رنگ آمیزی ساختارهای فولادی عمدتا از رنگ سازه های فلزی، رنگ ضد زنگ، آغازگر ضدخوردگی، رنگ میانی و غیره استفاده می شود.

رنگ های مورد استفاده برای رنگ آمیزی تجهیزات مکانیکی، دستگاه تراش، رنگ آمیزی کشتی ها از جمله رنگ عرشه، رنگ خط آب، رنگ کابین و موارد دیگر جزء رنگ های صنعتی می باشند. درحالی که هدف اصلی استفاده از رنگ های ساختمانی، زیبایی ساختمان و نما دادن به آن است. به همین دلیل این رنگ ها معمولا قابلیت های ویژه ای مانند ضدحریق بودن یا ضدزنگ و خوردگی را ندارند.

البته ممکن است برای بعضی وسایل خانه مانند وسایل چوبی قابلیت های ویژه ای برای این رنگ ها در نظر گرفته شود.شاید خیلی از افراد فکر کنند که تفاوت رنگ صنعتی و رنگ ساختمانی محدود به محل استفاده آن ها می شود. در صورتی که همان طور که در بالا گفته شد تفاوت های آشکاری بین رنگ های صنعتی و ساختمانی وجود دارد.

رنگ ها و پوشش های ساختمانی، بیشتر برای زیبایی خانه ها و ساختمان ها استفاده می شوند. درحالی که رنگ های صنعتی به غیر از زیباسازی ظاهر باید مقاومت بالایی را در برابر خوردگی، نشت و حتی حرارت و رطوبت داشته باشند.