قطعات فلزی از جنس آهن، فولاد و فلزات غیر آهنی (برنز، آلومینیوم، برنج و غیره) به روشهای مختلف تولید میشوند. مهم ترین روش، روش ریخته گری است. ریخته گری فرآیندی است که طی آن فلزات و آلیاژها به حالت مذاب، درون قالب ها ریخته، و بعد از سرد شدن و انجماد به شکل قالب خود درمی آیند. درواقع عملیات ریخته گری جهت شکل دادن به فلزات و آلیاژها انجام می شود.
صنعت ریخته گری فلزات، فرآیند مهم تولیدی است که محصولات مهم ریخته گری متعددی را برای زندگی روزمره تولید می کند. با توسعه اقتصاد جهانی، صنعت ریخته گری فلزات، طی سال های اخیر به سرعت در حال رشد است. کل تولید فلزات ریخته گری در جهان از حدود 92 میلیون تن در سال 2010 به 110 میلیون تن در سال 2015 افزایش یافته است. صنعت ریخته گری فلزات، محصولات با اشکال پیچیده را که در کالاهای صنعتی و مصرفی متعددی مورد استفاده قرار می گیرد، تولید می کند.
در صنعت ریخته گری به منظور تولید قطعات مختلف فلزی، قالب و ماهیچه ساخته میشود. دو جز اصلی تشکیل دهنده قالب و ماهیچه، ماسه سیلیسی و چسب است. انواع روشهای فرآیندی برای تولید این محصولات، در قسمتهای بعدی شرح داده میشود. از مزایای این صنعت می توان بازده تولید بالا، استحکام مطلوب، سهولت بازیافت ماسه استفاده شده و فروپاشی مناسب ماهیچه را نام برد.
برای تولید قالب هایی که نیاز به حفرات توخالی دارند می بایست ابتدا ماهیچهای از جنس ماسه و چسب تهیه شود و بعد از ریختن مذاب فلزی، این ماهیچه ها مقاومت حرارتی از خود نشان داده که از نفوذ مذاب فلزی به درون ماهیچه جلوگیری میکند. بعد از خنک شدن با اعمال ضربه ماهیچه از قالب جدا می شود.
کاربردها
انواع رزینهای فنولیک، فنولیک-یورتان، فورانی و سدیم سیلیکات در صنعت ریختهگری به عنوان چسب استفاده میشوند. رزین های مناسب به عنوان چسب و عامل اتصال دهنده ماسه ها در این صنعت، می بایست ویژگیهای زیر را دارا باشند: