خواص و کاربردهای آمینو رزین­

در اوایل دهه 1920، آزمایش با رزین های اوره فرمالدئید در آلمان و اتریش منجر به کشف ورق­های شفاف زیبایی شد و پیشنهاد شد که این مواد مصنوعی جدید، در ساخت شیشه­ های مصنوعی مورد استفاده قرار بگیرند، اما عدم مقاومت کافی در برابر آب، مانع تجاری سازی آن شد. هر چند رزین های ملامین-فرمالدئید مقاومت در برابر آب بهتری دارند، اما در نهایت بازار شیشه مصنوعی در انحصار مواد ترموپلاستیک جدید مانند پلی استایرن و پلی (متیل متاکریلات) در آمد.

آمینو رزین­ها شفافیت و سختی (مقاومت در برابر کشش) بیشتری نسبت به مشتقات فنل دارند. اگر چه، مقاومت در برابر ضربه و مقاومت در برابر حرارت آنها کمتر است. به طور کلی رزین­های ملامین-فرمالدیید خواص بهتری نسبت به رزین­های اوره-فرمالدیید دارند. رزین های ملامین فرمالدهید گرانتر از رزین های اوره هستند و بنابراین در کاربردهایی که عملکرد بالاتری دارند استفاده می شود و همچنین، ثبات قابل توجه حلقه تری آزین متقارن باعث شده است محصولات تهیه شده از این رزین در برابر تغییرات شیمیایی مقاومت خوبی داشته باشند. رزین های ملامین مقاومت خوبی در برابر حرارت و رطوبت، و سختی بهتری نسبت به رزین­های اوره دارند.

کاربردهای آمینو رزین­ها به طور کلی در سه کلاس گسترده قرار دارند. اول، آنهایی که آمینو رزین­ها در آنها جز اصلی است. چسب­ها، رزین­های لمینیت و ترکیبات قالب سازی نمونه های مهم آن هستند. ترکیبات قالب گیری بر اساس رزین های آمینه برای بخش­هایی از دستگاه های الکتریکی، درب بطری و شیشه، ظروف غذاخوری پلاستیکی و دکمه­ ها استفاده می­شود.

دوم، در این کلاس از آمینو رزین ها به عنوان ادتیو استفاده می شوند. به عنوان مثال، اضافه کردن مقدار کمی آمینو رزین به پارچه منسوجات قابلیت تداوم کیفیت لباس را پس از شستشو افزایش می­دهد. لاستیک های اتومبیل توسط آمینو رزین ها تقویت می شوند که این باعث می­شود چسبندگی لاستیک به سیم تایر را بهبود ببخشد. ایجاد یک پوشش بر روی کاغذ توسط آمینو رزین ها می توانند مقاومت کاغذ را حتی در حالت خیس نیز بهبود بخشد.

سوم، کاربردهای پوششی است که آمینو رزین ها به عنوان عامل پخت سایر رزین­ها مانند رزین­های آلکید و پلیمرهای اکریلیک استفاده می شوند و تنوع زیادی بسته به نوع آمین و نوع آلکیل بکار رفته و نیز درجه پلیمریزاسیون و در نهایت طراحی فرمولاسیون، دارند.