اثرات آب ژاول بر سلامتی

اثرات آب ژاول بر سلامتی:

قرار گرفتن در معرض بیماری:
هیچ آستانه ای برای قرار گرفتن در معرض هیپوکلریت سدیم وجود ندارد. اثرات مختلف سلامتی پس از قرار گرفتن در معرض آب ژاول رخ می دهد. افراد با استنشاق آئروسل ها در معرض هیپوکلریت سدیم قرار می گیرند. این باعث سرفه و گلودرد می شود.

بعد از بلعیدن آب ژاول، اثرات آن درد معده، احساس سوزش، سرفه، اسهال، گلودرد و استفراغ است. هیپوکلریت سدیم روی پوست یا چشم ها باعث قرمزی و درد می شود. پس از مواجهه طولانی مدت، پوست می تواند حساس شود. آب ژاول برای موجودات آبزی سمی است. هنگام تماس با نمکهای آمونیوم جهش زا و بسیار سمی است.

هیپوکلریت سدیم در استخرها:
غلظت آب ژاولی که در استخرها وجود دارد به طور کلی برای افراد مضر نیست. وقتی کلر در آب زیاد باشد، این باعث سوزاندن بافت های بدن می شود که به مجاری هوا، معده و روده، چشم و پوست آسیب می رساند. هنگامی که از آب ژاول در استخرها استفاده می شود، گاهی اوقات باعث قرمزی چشم می شود و بوی کلر کلیدی می دهد.

وقتی مقدار زیادی اوره (مخلوطی از ادرار و عرق) وجود دارد، اسید هیپوکلروس و اوره واکنش داده و کلرامین تشکیل می دهند. این کلرامین ها غشای مخاطی را تحریک می کنند و به اصطلاح "بوی کلر" ایجاد می کنند. در بیشتر استخرها با تصفیه آب و تهویه از بروز این مشکلات جلوگیری می شود. تحریک چشم بعد از مدتی از بین می رود.

مزایای استفاده از آب ژاول:
هیپوکلریت سدیم به عنوان ضد عفونی کننده دارای مزایای زیر است:

در صورت تولید در سایت، به راحتی قابل ذخیره و حمل و نقل است. مقدار مصرف آن ساده است. حمل و نگهداری آب ژاول بی خطر است. هیپوکلریت سدیم به اندازه گاز کلر برای ضد عفونی موثر است.

معایب:
آب ژاول ماده ای خطرناک و خورنده است. هنگام کار با هیپوکلریت سدیم، اقدامات ایمنی برای محافظت از کارگران و محیط زیست باید انجام شود. آب ژاول نباید با هوا تماس داشته باشد، زیرا این امر باعث تجزیه آن می شود. هیپوکلریت سدیم و کلر هم Giardia Lambia و Cryptosporidium را غیرفعال نمی کنند.