فرآیند تولید پارافین کلره به چه صورت می باشد؟
پارافین های کلردار در یک فرآیند دسته ای کلرزنی به پارافین های نرمال مایع یا موم مذاب، از تقطیر نفت ساخته می شوند. در اصل از واکنش گاز کلر خالص و پارافین بدون حضور هیچ گونه حلالی به همراه مقدار کمی اکسیژن به عنوان کاتالیزور در دمای 800 تا 1000 درجه تهیه می شود.
دمای این واکنش نباید از 1200 درجه بیشتر شود، چون سبب سیاهی محصول می شود. این واکنش گرمازا است و منجر به تولید اسید هیدروکلریک جانبی می شود.
پس لازم است زمانی که واکنش آغاز می شود با خنک کردن دمای سیستم آن را کنترل کرد. پس از حذف آثار باقی مانده اسید، دسته های تمام شده با افزودن مقدار کمی روغن گیاهی اکسید شده تثبیت می شوند. با پیشرفت واکنش ویسکوزیته محصول نیز افزایش می یابد.
فرآیند تولید:
در صورت تماس با پارافین کلره دچار چه عوارضی میشویم؟
از آنجا که فشار بخار پارافین کلره بسیار کم است، احتمال استنشاق این ماده کم است. در عین حال، اگر پارافین های کلر دار در حین کار حرارت ببینند و گرم شوند، ممکن است برای کسانی که در معرض تماس با این ماده قرار دارند مقداری بخار زدگی ایجاد شود.
این بخارات ممکن است حاوی مقدار کمی (HCl) که تحریک کننده است باشد و توصیه اکید می شود در این شرایط تهویه مناسب برای فضا فراهم شود. همچنین مطالعات نشان داده اند که تحریک پوست و چشم توسط این ماده بسیار کم است. پارافین های کلره شده به طور قابل توجهی از طریق پوست جذب نمی شوند. پس در کل نگرانی خاصی در کار بااین ماده نداشته باشید.
آیا پارافین کلره سمی است؟
اگر منظور از سمی بودن برای یک ماده اثرات مخرب و غیر قابل جبران آن می باشد. برای پارافین های کلر دار، این موضوع مربوط می شود به قرار گرفتن در معرض کوتاه مدت (به طور معمول تک دوز) و قرار گرفتن در معرض طولانی مدت یا مکرر آن. ممکن است در محل کار تجربه شود. نتایج حاصل از مطالعات حیوانی به وضوح نشان می دهد که پارافین های کلره سمیت حاد بسیار کمی دارند.
درجه های مختلف آزمایش شده و دوزهای 4 تا 10 گرم در کیلوگرم هیچ نشانه ای از سمیت نشان نمی دهد. این مقدار می تواند معادل نوشیدن یک دوز واحد، حدود 250-600 میلی لیتر پارافین کلر دار مایع برای یک فرد معمولی باشد. اما در مطالعات طولانی مدت مشخص شده است که پارافین های کلر دار اثرات سمی بر کلیه و کبد حیواناتی که در معرض آن قرار گرفته اند گذاشته است.