کاربرد رنگ ها درصنایع غذایی:
رنگ ها یکی از مشخصات غذاها می باشد که به وسیله احساس بینایی درک شده و از نظر پذیرش مصرف کننده بسیار مهم است، زیرا تقریبا تمام غذاها از هنگامی که به صورت خام بوده تا زمانی که به صورت غذای کامل تبدیل شود با یک رنگ قابل قبول برای مصرف کننده شناخته می شود رنگ و طعم اغذیه در بسیاری موارد به هم مربوط می باشند.
از نظر صنایع غذایی استفاده از رنگها برای اسجاد فرآورده های جدید و یا بهبود کالا امری ضروری است و به همین دلیل مصرف رنگ در مواد غذایی روز به روز افزایش می یابد افزودن رنگ به اغذیه گاهی بلامانع و در برخی موارد مردود می باشد.
در مواردی از رنگ برای خوش منظر نمودن و یا یکنواختی و متحدالشکل کردن محصولات استفاده می شود که بلامانع است گاهی هم برای مخفی کردن و پوشاندن و نامحسوس جلوه دادن عیوب و تقلبات فرآورده های غذایی به کار می رود که مجاز نمی باشد.
رنگ دانه های موجود در ماده ی غذایی به 3 دسته تقسیم می شوند:
پیگمنت های مشابه طبیعی گاهی استخراج از مواد غذایی دارای توجیه اقتصادی نمی باشد و یا آن که به مواد اولیه دسترسی وجود ندارد بنابراین ساختمان شیمیایی رنگدانه های طبیعی مورد شناسایی قرار گرفته متعاقباً در صنعت تولید می گردد.
بدین ترتیب رنگدانه های مشابه طبیعی شکل می گیرند. نظیر بتاکاروتن در موادی مثل کره و مارگارین و در ایران در برخی از کارخانجات در ساخت ماکارونی به کار گرفته می شود. رنگ های سنتتیک (مصنوعی) رنگ های سنتزی مشابه طبیعی نداشته و در حقیقت ترکیبات شیمیایی هستند که در طبیعت وجود نداشته و با استفاده از روش های شیمیایی ساخته و سنتز می شوند.
ساختمان شیمیایی آن ها پیچیده و گسترده بوده و به موازات آن نام های شیمیایی آن ها بسیار طویل و طولانی خواهد بود به همین علت از حروف F-D-C برای نام گذاری آن ها استفاده می شود. F مخفف food D مخفف drag C مخفف cosmetic می باشند. بنابراین یک پیگمنت سنتتیک در صورت داشتن کد FDC بدین مفهوم خواهد بود که استفاده از آن در غذا- دارو و مواد آرایشی- بهداشتی مجاز می باشد.