رنگدانه ها و پیگمنت های آلی:
پیگمنت آلی ( ارگانیک) به صورت طبیعی یافت نمی شوند و نوع سنتزی شده رنگدانه معدنی می باشند؛ به عبارت دیگر می توان گفت پیگمنت های معدنی در طبیعت یافت شده اما رنگدانه های آلی طی فرآیند های شیمیایی تولید می شوند. امروزه رنگ دانه های آلی به مراتب بیشتر از رنگدانه های معدنی می باشند و در پلاستیک, لاستیک, جوهر، رنگ پوشش و … کاربرد دارند.
بیشتر رنگدانه های آلی، مواد شیمیایی آلی هستند که روی یک هسته معدنی هیدروکسید آلومینیوم رسوب داده شده اند. این رنگدانه ها لاک نامیده می شوند. از مهم ترین رنگدانه ها، گروه فتالوسیانین ها هستند که طیف رنگهای آبی و سبز را در بر می گیرند و فتالوسیانین مس، رنگدانه آبی می باشد که به علت خواص مقاومتی خوب در برابر عوامل مختلف، یک رنگدانه با ارزش به شمار می رود.
براقیت و جذابیت فام رنگ با رنگدانه آلی ( ارگانیک) ممکن است لذا کاربرد این پیگمنت از نوع معدنی بیشتر است هر چند خالص ترین و پررنگ ترین رنگدانه سفید و سیاه به ترتیب از دی اکسید تیتانیوم و کربن بلک که از دسته پیگمنت های معدنی هستند یافت می شود. این بدان معنی است که پیگمنت آلی سیاه و سفید نداریم. همچنین بیانگر این مهم است که با وجود سهولت در امر تولید رنگدانه های مختلف آلی، همچنان رنگدانه معدنی جایگاه خود را حفظ نموده است.
تعداد بسیار کمی از رنگدانه های آلی در بالاتر از 300 درجه سانتیگراد پایدار می باشندکه ممکن است متلاشی یا ذوب گردند در حالی که پیگمنت معدنی این گونه نمی باشد و این مزیت دیگر رنگدانه معدنی نسبت به نوع آلی آن می باشد. در نتیجه تنها ارجحیت پیگمنت آلی ( ارگانیک) درخشندگی و جذابیت آن نسبت به نوع معدنی می باشد. در بحث ضد خورندگی و مقاومت نوری و حرارتی و ضد نفوذ بودن همچنان رنگدانه معدنی در اولویت می باشد.
مقایسه پیگمنت های آلی و پیگمنت های معدنی: