فرایند تولید بوتیل گلیکول:
معمولا از طریق دو فرآیند به دست می آید. واکنش اتوکسی کنندگی بوتانول و اتیلن اکسید در حضور یک کاتالیزور:
C2H4O + C4H9OH → C4H9OC2H4OH
یا اتری کردن بوتانول با 2-کلرو اتانول. تولید این محصول را می توان در آزمایشگاه با انجام واکنش باز کردن جلقه ی آلی 2-پروپیل 1و3-دی اکسالان با تری کلرید بور به دست آورد. این ماده به شکل صنعتی اغلب به وسیله ترکیب اتیلن گلیکول و بوتیرالدئید در یک راکتور "پار" با کاتالیست پالادیوم روی کربن تولید می شود.
در سال 2006، تولید اتیل های بوتیل گلیکول در اروپا به 181 هزار تن رسید. تولید جهانی تخمین زده می شود که 200 تا 500 هزار تن در هر سال باشد، از این مقدار تولید شده، 75 درصد برای رنگ ها و پوشش ها و 18 درصد برای تمیزکننده های فلزات و پاک کننده های خانگی به کار می رود.
در ایالات متحده، این ماده به عنوان یک ماده شیمیایی با حجم تولیدی بالا در نظر گرفته می شود زیرا بیش از 100 میلیون پوند از این ماده شیمیایی در سال تولید می شود.
کاربرد و مصارف بوتیل گلایکول:
ویژگی های فیزیکی و شیمیایی بوتیل گلیکول:
این مایع بی رنگ دارای بوی شیرین و شبیه اتر است، چون از خانواده گلیکول اتر تشکیل شده است و یک بوتیل اتر از اتیلن گلیکول است. بوتیل گلیکول به میزان کمی جاذب رطوبت است. این محصول در دمای اتاق با آب و حلال های آلی متداول مانند کتون ها، الکل ها، اترها، پارافین ها و هیدروکربن های آروماتیک انحلال پذیر است.
عوارض و خطرات:
تماس و قرار گیری در معرض ماده شیمیایی بوتوکسی اتانول عوارض زیر را در پی دارد.
خطرات و حفظ سلامتی:
بوتیل گلایکول، در صورت تماس با چشم، پوست یا گلو ایجاد خطر کرده و باعث التهاب شدید خواهد شد همچنین خوردن این ماده و همچنین تماس آن با پوست می تواند علائمی مانند سردرد، حالت تهوع و سرگیجه ایجاد کند؛ به همین دلیل برای جلوگیری از تماس این ماده با پوست، بلع و استنشاق آن، استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی ضروریست.