رزین فنولیک به عنوان ماده ای مقاوم در برابر حرارت، سختی، پایداری ابعادی و مقاومت شیمیایی الکتریکی شناخته می شوند. بیشتر این مواد در برابر بخار مقاوم هستند.PMC یا ترکیبات قالب فنلی، در فرمولاسیون های مختلف، برای افزایش مقاومت در برابر آتش، کاربرد آبکاری و غیره، در محصولات تولیدی آماده می شوند.
به دلیل خصوصیات الکتریکی بسیار عالی این ترکیبات، برای برد های مدار و سایر کاربردهای الکتریکی نیز متناسب هستند. این ماده به عنوان یک ماده محبوب برای دسته های چاقو نیز استفاده می شود. زیرا به راحتی ماشین کاری می شود، به خوبی جلا می یابد و هنگام خیس شدن دارای چسبندگی است.
این ماده در اصل به رنگ سبز و مشکی بود اما اکنون در مجموعه ای از رنگ ها تولید می شود تا نیازهای زیبایی چاقوساز ها را برآورده سازد.این نوع رزین ها به عنوان تقویت کننده های تک برای بهبود محصولاتی مانند لاستیک نیز استفاده می شوند. آن ها با شن و ماسه ترکیب شده و قالب های ریخته گری فلز ایجاد می کند. این مواد به عنوان عوامل اتصال در ساخت آجر نسوز نیز عمل می کنند.
رزین فنولیک از لحاظ اقتصادی، در مقایسه با بسیاری از ترموستات ها و ترموپلاستیک ها بسیار مقرون به صرفه هستند و از لحاظ مقاومت شیمیایی باید گفت که رزین ها با حلال های آلی و هالوژن، همانند تتراکلرید کربن سازگار است. اما در تماس با باز های غیر آلی و اکسید کننده ها، ضعیف عمل می کنند. این رزین ها، به دلیل انتشار دود کم، در برخی از برنامه های حمل و نقل و معماری محبوب هستند.
زین فنولیک بسیار متقاطع است و این باعث می شود که رزین پخته شده بسیار سخت باشد. همچنین از نظر حرارتی پایدار و از نظر شیمیایی بسیار مقاوم و ضد آب باشد. هنگامی که رزین تنظیم شود، دیگر نمی توان آن را تغییر داد. مگر با روش های مکانیکی مانند حفاری یا ماشینکاری.
رزین فنولیک پلیمرهای ترموست هستند؛ به این معنی که آن ها به حالت تغییر یافته، از حالت ناصافی خود بهبود می یابد و نمی توانند به روش ترموپلاستیک ها دوباره ذوب شوند. به همین دلیل، ترموپلاستیک ها به طور کلی قابل بازیافت هستند در حالی که ترموست ها اینگونه نیستند.