مزایا و معایب تصفیه آب با تبادل یونی Ion Exchange (IX):
تبادل یونی فرایندی است که برای حذف یون های ناخواسته محلول در آب و جایگزینی آنها با یون های دیگر با بار الکتریکی یکسان، استفاده میشود.
دو نوع روش تبادل یونی وجود دارد. اول تبادل یونی کاتیون که برای یون های با بار مثبت استفاده میشود. دوم تبادل یونی آنیونی که برای بار های الکتریکی منفی استفاده میشود.
در انواع دسگاه تصفیه آب، دو فرآیند تبادل یونی معمولاً برای اهداف تصفیه کردن و دیونیزاسیون آب مانند حذف مواد معدنی، جذب اسید و حذف فلزات سنگین استفاده می شود.
روش تبادل یونی برای حذف مواد رادیواکتیوی موجود در آب و همچنین برای کاهش سختی آب مورد استفاده قرار میگیرد.
تبادل یونی چگونه کار میکند؟
همانطور که از نامش مشخص است، روش تبادل یونی از جا به جا کردن برخی از یون های درون آب استفاده میکند. برای مثال یون های کلسیم و منیزیم که عامل سختی آب هستند با یون سدیم تعویض میشوند.
تبادل یونی دو نوع دارد. تبادل کاتیونی و تبادل آنیونی. تبادل کاتیونی عبارت است از جابه جایی یک یون مثبت با یون مثبت دیگر. مثال آن همان تبادل یون های کلسیم و منیزیم با سدیم است.
تبادل آنیونی نیز به تبادل و تعویض یون های بار منفی با یک یون بار منفی دیگر است. مثلا یون های دارای بار منفی در آب مانند فلوراید، آرسنیک، نیترات، اورانیوم و سولفات با دیگر یون های بار منفی نسبتا مفید تر مانند کلرید مبادله می شوند.
مزایای استفاده از تبادل یونی:
معایب روش تصفیه آب تبادل یونی:
نمی تواند رسوبات، آلاینده های آلی و میکروارگانیسم هایی مانند میکروب ها و باکتری ها را حذف کند.