امروزه جهت ساخت ورق های فولاد سیلیکونی با دانه های جهت دار از سه روش عمده استفاده می شود. این روش ها عبارتند از:
در کلیه این روش ها با کنترل ترکیب شیمیایی آلیاژ و اعمال سیکل های ترمومکانیکی مناسب، سعی می شود تا به ساختار بهینه ای دست یافت و در نهایت با کنترل فرایند آنیل نهایی، بافت مورد نظر را در ورق حاصله ایجاد نمود. نمونه ای از ترکیب شیمیایی فولاد اولیه جهت ساخت ورق های هسته ترانس با دانه های جهت دار به روش آرمکو در جدول زیر آورده شده است.
منگنز و گوگرد به کار رفته در این فولاد به منظور ایجاد ذرات ریز MnS می باشد که به عنوان ممانعت کننده (Inhibitor) رشد دانه های با جهات کریستالی نامطلوب (به لحاظ خواص مغناطیسی) و ایجاد ساختار دانه ای با جهات مناسب کریستالی در محصول نهایی عمل می نمایند.
به طور کلی فرایند ساخت این نوع ورق ها شامل مراحل ذوب و ریخته گری آلیاژ با ترکیب شیمیایی مناسب، آنیل دمای بالا و نورد گرم کنترل شده تا ضخامت مناسب، آنیل نرمالایزینگ و اسید شویی تسمه های حاصله، نورد سرد کنترل شده (همراه با آنیل های بینابین)، آنیل دکربوریزاسیون، پوشش دهی و آنیل نهایی می باشد و کنترل هر مرحله جهت دستیابی به خواص مغناطیسی نهایی امری ضروری است.
به منظور رسیدن به بافت مورد نظر معمولاً عملیات آنیل نهایی ورق ها در دماهایی در حدود 1200-1100 درجه سانتیگراد و مدت زمان های بسیار طولانی (30-10 ساعت) صورت می گیرد. این عملیات ترجیحاً در یک اتمسفر هیدروژنی خشک انجام می شود تا علاوه بر عمل تبلور مجدد ثانویه، عمل تخلیص فولاد نیز از ناخالصی هایی مثل گوگرد و اکسیژن صورت پذیرد. ابعاد دانه های فولاد در این روش حدود 8-2 میلی متر می باشد.