در میان مواد مغناطیسی نرم مورد استفاده در ساخت هسته ترانسفورماتورها، ژنراتورها و موتورها، فولادهای سیلیسیم دار بیشترین کاربرد را دارا می باشند. فولادهای مغناطیسی نرم مورد استفاده در صنعت برق به سه دسته اصلی تقسیم بندی می شوند که عبارتند از:
تمامی این آلیاژها توسط فرایندهای نورد گرم و سرد به صورت ورق هایی با ضخامت کم تولید شده و بر حسب خواص مغناطیسی مورد نظر می توان از آن ها در ساخت بسیاری از تجهیزات برقی استفاده نمود.سیلیسیم عنصری است که افزودن آن به فولادهای مغناطیسی باعث افزایش قابلیت نفوذپذیری مغناطیسی و مقاومت الکتریکی و کاهش تغییر بعد مغناطیسی (Magneto - Striction) و نیز ناهمگنی مغناطیسی (Magnetic - Anisotropy) در آن ها می شود.
علاوه بر این، سیلیسیم قادر است فاز فریت را تا دماهای بالاتر پایدار نگه دارد و لذا شرایط لازم برای تشکیل دانه های با جهت های مناسب را در فولاد تامین نماید. از طرف دیگر حضور سیلیسیم در فولاد باعث ترد و شکننده شدن آن گشته و لذا نورد آن را با مشکل مواجه می سازد. بر این اساس مقدار متعارف این عنصر جهت تولید ورق های با کیفیت مناسب در حدود 4-3 درصد وزنی به دست آمده است.
از آنجا که حضور کربن در فولادهای مغناطیسی در حین کار، به عنوان مضرترین عنصر تأثیر گذارنده بر خواص مغناطیسی فولادها شناخته شده است، سعی می شود تا میزان آن در این آلیاژها در مقادیری کمتر از 0٫08 درصد وزنی نگه داشته شود. در این فولادها پس از نورد گرم و سرد نیز با اعمال سیکل های مناسب عملیات حرارتی در اتمسفرهای کنترل شده، میزان این عنصر به کمتر از 0٫005 درصد وزنی رسانده می شود تا اثرات تخریبی آن به طور کامل خنثی گردد.در هر حال با توجه به اهمیت فراوان فولادهای سیلیکونی با دانه های جهت دار این مقاله بیشتر به مراحل ساخت آن ها پرداخته و خواص آن ها را معرفی می نماید.