در بسیاری از کاربردها، بیوسرامیک به شکل ماده تکه ای با شکل ویژه مصرف می شود که به آن کاشتنی، عضو مصنوعی یا وسیله اندام مصنوعی گفته می شود.بیو سرامیک همچنین برای پر کردن فضا و جای خالی بکار می رود در حالی که فرآیند ترمیم طبیعی بدن عملکرد بافت را حفظ می کند. بیو سرامیک همچنین می تواند برای ترمیم جمجمه بکار رود.
انواع بیوسرامیک ها برای ترمیم و بازسازی استخوان های فکی- صورتی مصرف می شوند. و برای کاشتنی های دندانی نیز بیوسرامیک به شکل تکه ای و یا به صورت پوشش بر روی زیر لایه فلزی می توانند به کار رود.بازسازی و ترمیم حفره دندان با بیو سرامیک میسر است و از این مواد به عنوان وسایل زیر پوستی نیز استفاده می گردد. پوشش دریچه قلب مصنوعی از کربن است که نوعی از بیوسرامیک ها محسوب می گردد.
در جراحی ستون فقرات، تعویض مفصل ران کامل و ترمیم استخوان لگن خاصره نیز بیوسرامیک ها به کار می روند و در ترمیم استخوان های شکسته، انواع شکسته بندی و جراحی های ارتوپدی نیز این گونه مواد نقش مهمی بر عهده دارند. کامپوزیت های بیوسرامیکی هم در ترمیم بند و رباط بدن مورد توجه قرار گرفته اند و در بسیاری از وسایل تثبیت شکسته بندی نیز نوعی از بیوسرامیک در شکل متفاوت مصرف می شود.
در دهه گذشته دو سیستم بیو سرامیکی مجزا برای درمان سرطان ایجاد شده است هر یک مکانیزم مشخصی دارد. در سیستم اول از دانه های شیشه برای انتقال عامل درمان استفاده می شود و در سیستم دوم شیشه- سرامیک های فرو مغناطیسی درمان حرارت موضعی تومورهای استخوانی را موجب می شود.
یکی از راه های درمان سرطان به وسیله سرامیک استفاده از ذرات فرو مغناطیس است که با ایجاد گرمایی موضعی سلول های سرطانی را نابود می کنند.
شیشه-سرامیک هایی وجود دارند که دو خاصیت زیست فعالی و فرو مغناطیس را دارا هستند. در طراحی این سیستم ها در نهایت باید به کامپوزیستی متشکل از ذرات مگنتیت در زمینه کلسیم اکسید-سیلسیم دی اکسید دست یافت.زمینه سیلیکاتی زیست فعال بوده و با حضور در کنار خون و بافت بدنی لایه آپاتیت روی آن تشکیل می شود.لازم به ذکر است بیوسرامیک های مورد استفاده در پزشکی باید دارای برخی ویژگی ها باشند: