الیاف کربن به الیافی گفته می شود که دست کم دارای 90 درصد کربن هستند و از پیرولیز کنترل شده الیافی ویژه به دست می آیند.رشته الیافی است از حرارت دادن مواد عالی که قسمت عمده ی آن کربن می باشد در محیط گاز های بی اثر به دست می آید.
فیبر کربن مشکی رنگ، غیر حلال در آب و بدون بو بوده که مقاومت بسیار بالایی در برابر مواد خورنده مثل اسیدها، بازها و مواد عالی دارد.الیاف کربن از فیبرهایی با قطری در حدود 5 تا 10 میکرومتر قطر تشکیل شده اند.سابقه استفاده از الیاف کربن به دهه 1880 میلادی بر می گردد و اولین بار توماس ادیسون این الیاف را در لامپ های روشنایی مورد استفاده قرار داد. در آن زمان این الیاف را از کربونیزه کردن چوب بامبو و الیاف ریون تولید می کردند.
ادیسون در سال 1888 این الیاف را به عنوان کربن ادیسون به ثبت رسانید و از آن به عنوان تار درون لامپ برق استفاده کرد. بهترین نوع الیاف کربنی از چوب بامبوی کربنی تولید شده و لامپ های ساخته شده از آن، طول عمری چند صد ساعته داشت (امروزه عمر تقریبی لامپ ها در حدود 1000 ساعت می باشد).
در همان زمان یعنی در سال 1883، آقای سوان برای نخستین بار فیلامنت مصنوعی و سبک کربن را با عبور دادن محلول نیترات سلولز که از روزنه های ریزی بیرون می آمد (صفحه رشته ساز امروزی - اسپینرت) در استیک اسید و در حمام انعقاد محتوی الکل به دست آورد. این دو محقق به صورت همزمان، توانستند لامپی بسازند که عملاً از الکتریسیته نور تولید نماید، که مسلماً بدون حضور الیاف مناسب اینکار آن ها امکان پذیر نبود.
استفاده از الیاف کربن تا سال 1907، زمانی که تارهای تنگستن عرضه شد، ادامه یافت و وقتی کارایی این تار فلزی در تبدیل الکتریسیته به نور به اثبات رسید به تدریج جای الیاف کربنی را گرفت و تا به امروز نیز همچنان ادامه یافته است.بدون توجه به رشته های طلا و نقره، الیاف و تارهای کربن را می توان جزو نخستین الیاف ساخت دست بشر به حساب آورد که کاربردی واقعی پیدا نموده و امروزه، یعنی یکصد سال بعد نیز با اصلاحات صورت گرفته بر روی آن همچنان به عنوان یک لیف مصنوعی بسیار مهم مورد استفاده قرار می گیرد.
پس از جایگزینی الیاف کربن با تارهای تنگستن در لامپ قریب به 60 سال استفاده از الیاف کربن مهجور واقع شد تا در آغاز دهه 1970 که تولید موفق تجاری الیاف کربن در ژاپن آغاز گردید.منابع تولیدی الیاف کربن:
در حال حاضر پیشروی الیاف کربنی ساخته شده از قیر و پلی اکریل نیتریل (PAN)بیشتر می باشد.