آرسنیک در آب چیست؟
عبور آب از بسترهای خاکی حاوی عنصر آرسنیک باعث میشود تا ترکیبات سرطان زا و بیماری زا بسیار خطرناک وارد آب های آشامیدنی شود، به طوریکه این مساله به یکی از نگرانی های دنیا، مخصوصا جنوب آسیا تبدیل شده است.
آرسنیک که سومین عنصر از گروه پنجم جدول تناوبی می باشد، بی مزه و بی بو بوده و ترکیبات آلی و غیرآلی مختلفی از آن در محیط های مختلف موجود می باشد. دو ترکیب بسیار خطرناک و رایج آرسنیک در آب شامل AS+5 و AS+3 می باشد که در حالت کلی AS+5 واکنش پذیری بالاتری نسبت به AS+3 دارد.
از جمله منابع که منجر به افزایش مقدار آرسنیک در آب می گردد می توان به عبور آب از بسترهای خاکی حاوی آرسنیک، علف کش ها، آفت کش ها و همچنین آبهای شور حاصل از حفر چاه های نفت و گاز اشاره نمود.
وجود مقدار زیاد آرسنیک در آب در بروز بیماری هایی از قبیل سرطان پوست، کلیه، مثانه و ریه بسیار موثر می باشد، به همین دلیل بر اساس استانداردهای اعلام شده توسط سازمان بهداشت جهانی، حداکثر مقدار آن در آب 0.01 میلی گرم در لیتر باید باشد.
حذف آرسنیک از آب با اکسیداسیون:
همان طور که اشاره شد، از جمله ترکیبات آرسنیک موجود در آب AS+5 (آرسنات) و AS+3 (آرسنیت) می باشند.
در حالت کلی آرسنات قدرت واکنش پذیری بالاتری داشته و به همین دلیل لازم است با انجام اکسیداسیون، آرسنیت به آرسنات تبدیل شود. برای این منظور از ترکیبات متعددی از قبیل پرمنگنات، هیپوکلریت و پراکسید هیدروژن و ازن استفاده میشود. پس از اکسید شدن آرسنیت، قدرت رسوب شدن و جذب بر سطوح جامد آن تا حد زیادی افزایش پیدا خواهد کرد.