در طول تاریخ استفاده از آهن برای آبکاری رایج و گسترده بوده و همواره برای ساده تر شدن روند فرآیند تلاش شده است. به همین منظور محلول های آبکاری چندین بار تغییر کرده و جایگزین شده اند. آهن آبکاری شده بسیار ظریف و شکننده است و همچنین این فلز به عنوان پایه نیز به شدت در معرض اکسیداسیون و پوسیدگی می باشد.
در هر صورت استفاده از آبکاری آهن برای محافظت از فلزات نرم و آلیاژهای در معرض پوسیدگی مانند مس و آلومینیوم، تقویت اشکال فلزی شکننده، فراهم کردن سطحی برای رنگ آمیزی و ایجاد سطوح مغناطیسی بر روی مواد غیر مغناطیسی و به عنوان یک تکنیک احیاء کننده به عنوان لایه ای برای زیرکار سایر فلزات انجام می شود.
در این آبکاری هنگامی که جریان مستقیم از طریق الکترولیتی که مواد تشکیل دهنده اصلی آن سولفات یا کلرید آهن است برقرار می شود، آهن بر روی مواد فلزی دیگر رسوب می کند. این فرآیند به طور گسترده ای در چاپ مورد استفاده قرار می گیرد تا روکش های آهنی روی صفحات مسی قرار بگیرد و از آنها در برابر اکسیداسیون ناشی از جوهر چاپ محافظت کند.
از این روش آبکاری همچنین برای بازگرداندن ابعاد قطعات ماشین آلات فرسوده استفاده می شود. ساختن یک لایه آهنی توسط آبکاری در دمای اتاق با غلظت ناچیز اسید در الکترولیت با سرعت 1 میکرون در ساعت انجام می شود. برای کار تعمیر، دما و غلظت اسید افزایش می یابد. برای افزایش سرعت رسوب لایه آهن محلول کلرید آهنی غلیظ تر می شود در دمای حدود 100 درجه سانتی گراد این عمل صورت می گیرد.