آبکاری مس چگونه انجام می شود؟

در فرآیند آبکاری مس، سولفات مس به عنوان یک الکترولیت عمل می کند، سیم مسی که در الکترولیت مورد استفاده قرار می گیرد به عنوان آند عمل می کند و یک میله آهنی برای آبکاری در الکترولیت فرو رفته و به عنوان کاتد معرفی می شود.

هنگامی که جریان الکتریکی برقرار می شود مولکول سولفات مس (CuSO4) به یون های مس مثبت و یون های سولفات منفی (SO4) تبدیل می شود. یون های مثبت Cu2 به میله آهنی کاتدیک جذب می شوند. وقتی یون های Cu2 به کاتد برسند، آنها 2 الکترون گرفته و مس فلزی خنثی را ایجاد می کنند و سپس بر روی سطح میله آهنی قرار می گیرند.

مولکول های مس در آند به یون های مس تغییر می یابند و 2 الکترون را از دست می دهند. هنگامی که آنها وارد محلول الکترولیت شوند از نظر شیمیایی با یون های سولفات واکنش نشان می دهند و سولفات مس تولید می شود تا دوباره غلظت الکترولیت را متعادل کند.

آبکاری با مس باعث محافظت در برابر سایش و خوردگی قطعات فولادی اندود شده با نیکل به عنوان بخشی از پوشش زیرکار می شود. به عنوان یک صفحه زیرکار این روکش مانعی مؤثر بین مواد پایه و رسوبات فلزی متعاقب آن ایجاد می کند.

آبکاری مس با فرآیند رسوب الکتریکی به محصولات کاملاً تمیز شده فولادی مانند سیم فولادی اعمال می شود. لایه مس بخش های روکش شده را در برابر انتشار کربن یا سیمانی شدن محافظت می کند. این فرآیند برای محافظت از آبکاری کروم نیز استفاده می شود که در آن مس، صفحه میانی را تشکیل می دهد. آبکاری نیکل بر روی لایه مس رسوب داده شده بر روی فولاد اعمال می شود سپس از یک روکش نازک کروم برای مقاومت موثر در برابر خوردگی استفاده می شود.

مس می تواند یک لایه مات، نیمه روشن، براق یا جلا دار را ایجاد کند و از آن برای پوشاندن فلزات برای اهداف مختلف از خودروسازی تا پزشکی استفاده می شود. مس عنصر شیمیایی با هدایت حرارتی و الکتریکی بالایی است و ضد باکتری، محکم، انعطاف پذیر و غیر مغناطیسی است.

بسیاری از فلزات می توانند با مس آبکاری شوند که برخی از آنها شامل نقره، آلومینیوم و طلا هستند. البته هر فلز مبتنی بر آهن ابتدا به یک روکش پایه نیکل احتیاج دارد، زیرا مس به راحتی روی سطح غیرفعال قرار نمی گیرد.