روش تولید نیترات سرب

این ماده برای اولین بار در سال 1597 توسط کیمیاگر آندریاس لیباویوس شناسایی و به دلیل طعم و مزه آن سرب شیرین نامیده شد. این ماده در مقیاس تجاری از واکنش سرب فلزی با اسید نیتریک غلیظ که در آن به مقدار کم محلول است، تولید می شود.

نیترات سرب به عنوان ماده اولیه برای ساخت رنگدانه هایی مانند زرد کروم (PbCrO4)، نارنجی کروم (Pb2CrO5) و ناپل زرد تولید می شود این رنگدانه ها برای رنگ آمیزی و چاپ چلوار و سایر منسوجات استفاده می شود. این ماده به عنوان اکسید کننده در پودر سیاه و همراه با آزید سرب در مواد منفجره خاص استفاده می شود.

این ماده از واکنش اکسید سرب (II) با اسید نیتریک غلیظ تولید می شود. این ماده همچنین ممکن است با تبخیر محلول حاصل از واکنش سرب فلزی با اسید نیتریک رقیق حاصل شود. محلول ها و کریستال های این ماده از فرآوری مواد زائد سرب - بیسموت نیز به دست می آید.

نیترات سرب با گرم شدن تجزیه می شود و از این خاصیت در صنایع شیمیایی استفاده می شود. این ماده در آب و اسید نیتریک رقیق محلول است. نیترات های بازی در هنگام افزودن قلیا به محلول ایجاد می شوند. هیچ شواهدی برای تشکیل هیدروکسید Pb (OH) 2 در محلول آبی زیر pH 12 وجود ندارد.

از محلول های نیترات سرب می توان برای تشکیل مجتمع های کئوردیناسیون استفاده کرد. سرب (II) یک پذیرنده سخت است و مجتمع های قوی تری با لیگاندهای اهدا کننده الکترون ازت و اکسیژن تشکیل می دهد. به عنوان مثال، ترکیب نیترات سرب و پنتا اتیلن گلیکول (EO5) در محلول استونیتریل و متانول و به دنبال آن تبخیر آهسته، ترکیب [Pb (NO3) 2 (EO5)] تولید می شود.

یکی از جنبه های جالب این نوع مجتمع ها وجود شکاف فیزیکی در حوزه کئوردیناسیون است زیرا لیگاند ها به طور متقارن در اطراف یون فلزی قرار نمی گیرند. این مسئله به طور بالقوه به دلیل یک جفت الکترون سرب است که در مجتمع های سربی با لیگاند ایمیدازول نیز یافت می شود.