عوارض و خطرات نیترات منیزیم

این ترکیب یک اکسید کننده بسیار قوی است و می تواند باعث آتش سوزی شود. این ماده در صورت بلع، استنشاق، تماس پوستی یا ورود به چشم آسیب زا خواهد بود و باعث تحریک پوست، چشم و در صورت استنشاق باعث تحریک و سوختگی دستگاه تنفس می شود که علائم آن شامل سرفه و تنگی نفس است.

استنشاق مقادیر زیاد نیترات منیزیم باعث سرگیجه، درد شکم، استفراغ، اسهال خونی، ضعف، تشنج و از حال رفتگی خواهد شد. همچنین با اختلال در حمل اکسیژن خون باعث کبودی پوست و لب ها می شود.مصرف مداوم دوزهای پایین این ماده از طریق دهان ممکن است باعث ضعف، افسردگی، سردرد و اختلالات روانی شود. بنابراین در هنگام کار با آن جوانب احتیاط را رعایت نموده و استفاده از وسایل حفاظتی را حتما مورد توجه قرار دهید.

این ترکیب می تواند با هیدروکسید فلزات قلیایی به منظور تشکیل نیترات مربوطه واکنش دهد. همچنین به دلیل ماهیت جاذب رطوبت گاهی اوقات از آن به عنوان ماده خشک کن یا نم گیر استفاده می شود.از آنجا که نیترات منیزیم تمایل زیادی به آب دارد حرارت دادن هگزاهیدرات منجر به کم شدن آب نمک نمی شود بلکه باعث تجزیه آن به اکسید منیزیم، اکسیژن و اکسیدهای نیتروژن خواهد شد. جذب این اکسیدهای نیتروژن در آب یکی از راه های ممکن برای سنتز اسید نیتریک است. اگرچه ناکارآمد است، اما این روش نیازی به استفاده از هیچ اسید قوی ندارد.

کاربرد اصلی این ترکیب به عنوان ماده دهیدراته کننده در تهیه اسید نیتریک غلیظ است. کود آن حاوی 10.5٪ نیتروژن و 9.4٪ منیزیم است و استفاده گسترده ای در کشاورزی دارد. مخلوط های کود حاوی نیترات منیزیم در بیشتر موارد حاوی نیترات آمونیوم، نیترات کلسیم، نیترات پتاسیم و ریز مغذی های دیگر هستند. این ترکیبات در تجارت گلخانه ای و هیدروپونیک استفاده می شود.

نیتروژن به فرم نیترات موثرترین منبع تامین کننده نیتروژن برای گیاهان است و باعث افزایش جذب منیزیم می شود. نیترات منیزیم برای افزایش رشد محصولات گلخانه ای، گیاهان زینتی، چمن و محصولات زراعی، سبزیجات و صیفی جات مورد استفاده قرار می گیرد.