بسته به خلوص، کلرید بنزالکونیوم از بی رنگ تا زرد کمرنگ (ناخالص) است. این ترکیب به راحتی در اتانول و استون حل می شود. انحلال آن در آب کند است و برای حل شدن محلول های آبی باید خنثی تا کمی قلیایی باشند. محلول های غلیظ دارای طعم تلخ و بوی ضعیفی مانند بادام هستند.
کنسانتره های استاندارد به صورت محلول های 50٪ و 80٪ وزنی تولید می شوند و با نام های تجاری مانند BC50، BC80، BAC50، BAC80 و غیره به فروش می رسانند. محلول 50٪ کاملاً آبی است، در حالی که محلول های غلیظ تر در ترکیب اصلاح کننده های رئولوژی ( الکل ها، پلی اتیلن گلیکول ها و غیره) برای جلوگیری از افزایش ویسکوزیته یا تشکیل ژل در شرایط دمایی پایین استفاده می شوند.
بسیاری از فرمولاسیون های استنشاقی و اسپری بینی که به صورت انبوه به بازار عرضه شده اند، حاوی کلرید بنزالکونیوم به عنوان ماده نگهدارنده هستند، علی رغم شواهد قابل توجهی که نشان می دهد این ماده می تواند بر حرکت مژگانی، ترشحات موکوسیلیاری، بافت شناسی مخاط بینی، عملکرد نوتروفیل های انسانی و پاسخ لکوسیت ها به التهاب موضعی تأثیر منفی بگذارد.
اگرچه برخی از مطالعات هیچ ارتباطی بین استفاده از کلرید بنزالکونیوم در غلظت های زیر 1/0٪ در اسپری های بینی و رینیت ناشی از دارو پیدا نکرده اند برخی دیگر توصیه کرده اند که این ماده نباید در اسپری های بینی استفاده شود.
کلرید بنزالکونیوم در غلظت های معمول استفاده شده باعث تحریک بافت های گوش میانی می شود و سمیت آن برای گوش داخلی نیز نشان داده شده است. مواجهه شغلی با این ماده با ایجاد آسم ارتباط دارد. اثرات قرار گرفتن در معرض کوتاه مدت بنزالکونیوم کلرید برای چشم خورنده و برای پوست تحریک کننده می باشد. اثرات طولانی مدت در اثر تماس مکرر ممکن است باعث درماتیت شود.
بسته به خلوص، کلرید بنزالکونیوم از بی رنگ تا زرد کمرنگ (ناخالص) است. این ترکیب به راحتی در اتانول و استون حل می شود. انحلال آن در آب کند است و برای حل شدن محلول های آبی باید خنثی تا کمی قلیایی باشند. محلول های غلیظ دارای طعم تلخ و بوی ضعیفی مانند بادام هستند.