از کربن فعال در ذخیره سازی متان و هیدروژن استفاده می شود. این ماده در تصفیه هوا، بازیابی حلال، کافئین زدایی، تصفیه طلا، استخراج فلز، تصفیه آب، داروسازی، تصفیه فاضلاب، فیلترهای هوا در دستگاه های تنفس، فیلتر هوای فشرده، سفید کردن دندان، تولید کلرید هیدروژن و بسیاری از کاربردهای دیگر استفاده می شود.
کاربرد عمده صنعتی کربن اکتیو شامل استفاده از آن در پرداخت فلزات برای تصفیه محلول های آبکاری است. این روش اصلی تصفیه برای حذف ناخالصی های آلی از محلول های آبکاری نیکل است. به دلیل عبور جریان مستقیم و واکنش های الکترولیتی اکسیداسیون آند و کاهش کاتد مواد شیمیایی آلی به منظور بهبود کیفیت رسوبات به محلول های آبکاری اضافه می شوند.
در این محلول تجمع بیش از حد ناخالصی ها می تواند بر کیفیت آبکاری و خصوصیات فیزیکی فلز رسوب داده شده تأثیر منفی بگذارد. تیمار کربن فعال چنین ناخالصی هایی را از بین می برد و عملکرد آبکاری را به سطح مطلوب برمی گرداند.برای اینکه کربن اکتیو در جذب مفید باشد، سطح آن باید حاوی روزنه هایی به اندازه کافی بزرگ باشد که بتواند مولکول جاذب را بپذیرد. منافذ با کوچک ترین قطر بالاترین مکان های جذب را تشکیل می دهند.
منافذ ریز در جذب موادی با وزن مولکولی کمتر، بخارهای آلی با نقطه جوش پایین تر و همچنین در حذف مواد آلی کمیاب در آب تا سطوح غیر قابل تشخیص مفید است. منافذ بزرگ تر در جذب مولکول های بسیار بزرگ و مولکول هایی مانند "اجسام رنگی" در محلول های قند خام مفید هستند. یکی دیگر از عملکردهای مهم ساختار ماکرو کمک به انتشار مایعات به محل های جذب در فضای داخلی ذره کربن است.
کربن فعال در پزشکی برای معالجه مسمومیت ها استفاده می شود. قرص یا کپسول کربن فعال در بسیاری از کشورها به عنوان داروی بدون نسخه برای درمان اسهال، سو هاضمه و نفخ معده استفاده می شود.