ویژگی های فیزیکی نفتالین

این ترکیب شیمیایی به عنوان یک هیدروکربن معطر چند حلقه ای بنزنوئید (PAH) طبقه بندی می شود. این ماده به صورت صفحات سفید براق متبلور می شود، در دمای 80.1 درجه سانتی گراد (176.2 درجه فارنهایت) ذوب می شود و در 218 درجه سانتی گراد (424 درجه فارنهایت) می جوشد. نفتالین بسیار فرار است، تقریباً در آب حل نمی شود و بوی مشخصی دارد.

نفتالین از نظر رفتار شیمیایی ویژگی های ترکیبات آروماتیک مرتبط با بنزن و مشتقات ساده آن را نشان می دهد. واکنشهای آن عمدتا واکنشهای جایگزینی اتمهای هیدروژن توسط اتمهای هالوژن، گروههای نیترو، گروههای اسید سولفونیک و گروههای آلکیل است. مقادیر زیادی از نفتالین برای استفاده به عنوان واسطه های رنگی به نفتیلامین و نفتول تبدیل می شود. برای سالیان متمادی نفتالین ماده اولیه اصلی برای تولید انیدرید فتالیک بود.

در واکنشهای جایگزینی آروماتیک الکتروفیلی، نفتالین با آسودگی بیشتری نسبت به بنزن واکنش نشان می دهد. به عنوان مثال، کلراسیون و برماسیون آن بدون کاتالیزور به ترتیب 1-کلروناففتالین و 1-برومونافتالین تولید می کند. به همین ترتیب، در حالی که هم بنزن و هم نفتالین را می توان با استفاده از واکنشهای فریدل-صنایع دستی آلکیله کرد، نفتالین را نیز می توان با واکنش با آلکن ها یا الکل ها، با استفاده از کاتالیزورهای اسید سولفوریک یا اسید فسفریک، به راحتی آلکیله کرد.

شما می توانید با استنشاق آفت کشها، تماس پوستی یا اگر به طور تصادفی چیزی حاوی سموم دفع آفات بخورید یا بنوشید در معرض این ترکیب قرار بگیرید. به احتمال زیاد افراد با تنفس بخارات این ترکیب شیمیایی در معرض نفتالین قرار می گیرند.

افراد پس از قرار گرفتن در معرض بخارات این ماده دچار سردرد، حالت تهوع، سرگیجه و یا استفراغ می شوند. اگر کسی بخار کافی تنفس کند و یا یک گلوله حاوی نفتالین را بخورد، ممکن است دچار کم خونی همولیتیک شود. همچنین کودکان خردسال پس از خوردن نفتالین به اسهال، تب، درد شکم و دفع ادرار دردناک با رنگ تغییر یافته مبتلا می شوند.

بیشتر نفتالین موجود در محیط تبدیل به گاز می شود. مقداری از آن ممکن است به ذرات خاک متصل شود و توسط گیاهان جذب شود. همچنین می تواند از هوا بر روی برگ های گیاهان رسوب کند. این ماده توسط باکتری ها، قارچ ها، هوا و نور خورشید تجزیه می شود و در تخلیه تصفیه خانه فاضلاب یافت شده است. هیچ اطلاعاتی درباره نفتالین و آبهای زیرزمینی یافت نشده است. نیمه عمر این ترکیب در محیط ممکن است از کمتر از یک روز در هوا تا بیش از 80 روز در خاک باشد.