فرمولاسیون شوینده های مایع:
پیش تر در طرح های تولیدی سود آور شیمیایی، به بیان روش تولید پودر شوینده و روش تولید پودر پاک کننده ظروف ( پودر ظرفشویی) پرداختیم. اکنون به شوینده های مایع می پردازیم.
عمده شوینده های مایع بر اساس سورفکتانت هایی است که آلودگی را از روی جنس پایه بر می دارد و آن را تمیز می کند. یک ترکیبی از سورفکتانت های آنیونی و نانیونی که برای عملکرد بهتر استفاده می شوند. به صور خاص شوینده های آنیونیک برای برداشتن خاک و گرد و غبار مناسب هستند و نوع نانیونیک برای برداشتن آلودگی های گریسی و چرب استفاده می شوند.
بنابراین فرمولاسیون شوینده های مایع ساده است و به طور اقتصادی 5 درصد محلول شوینده، سورفکتانت به همراه نگه دارنده ها در آب است. فرمولاسیون باید به نحوی باشد که کف تولید کند بنابراین بتواند لباس ها را تمیز کند. تعداد ادتیو های عمومی شوینده ها به قرار ذیل هستند.
محتویات:
سازنده ها: نیترات سدیم، تترا سدیم اتیلن دی آمین یا EDTA و پلیمر های آکریلیک به طور عمده در شوینده های مایع استفاده می شوند تا یون های سخت را از محصول جدا کنند.
نماینده های ضد ته نشینی: برای معلق نگه داشتن خاک و آلودگی در محلول، می توان از پلیمر های متنوعی استفاده کرد.
پلیمر های آزاد کننده خاک: پلیمر های رها کننده آلودگی که در طی شستشو استفاده می شوند می توانند بر پایه کوپلیمر های پلی استر گلیکولی پل اتیلنی باشند.
براق کننده ها: براق کننده ها که عموما باعث سفیدی لباس می شوند، با جذب نور مرئی uv و منعکس کردن فلوئنس آبی کار خود را انجام می دهند. براق کننده Tinopal از شرکت BASF می تواند نمونه خوبی باشد.
آنزیم ها: برای برداشتن لکه هایی که به شدت به لباس چسبیده شده اند، کنترل رنگ و کنترل بافت لباس، آنزیم های خاصی استفاده می شوند که حدود 0٫2 درصد لیپاز استفاده می شود که گریس و روغن را در بر می دارند. آنزیم پروتاز به مقدار 0٫6 درصد استفاده می شود و آلودگی های پروتیینی را در بر می گیرد.
برای پایداری آنزیم ها، PH محصول باید بین 7 تا 9 باشد. محتویات آب محلول باید کمتر از 60 درصد باشد. کلراید کلسیم 0٫2 درصد باشد. سدیم تترا بورات باید بین 1 تا 2 درصد باشد. پروپیلن گلیکول 5 تا 10 درصد باشد. سدیم فرمات 1 تا 2 درصد باشد. سدیم سیترات 3 تا 5 درصد باشد و مونو اتانول آمین 1 درصد باشد.
کنترل PH: سیتریک اسید و مونو اتانول آمین به در فرمولاسیون شوینده استفاده می شوند تا PH را به سطح مناسب برسانند.
کنترل ویسکوزیته: افزایش یا کاهش ویسکوزیته به سطح مورد نظر با افزایش پروپیلن گلیکول، سدیم زایلنسولفونات و پلیمر ها انجام می گیرد.
کنترل کف: صابون ها و سیلیکون ها برای کنترل فومینگ شوینده استفاده می شوند.(این ویژگی با استفاده از تگزاپون هم ممکن است)
نگه دارنده ها: برای کنترل میکروبی محصول استفاده می شوند.
اسانس و عطر: برای کنترل بو و رایحه دل انگیز شوینده استفاده می شوند.
نحوه تولید:
برای شروع به کار تولید شوینده های مایع، یک مخزن با ظرفیت مناسب اختیار کنید. ساخت شوینده باید به نحوی باشد که با شرایط اقتصادی جامعه تطبیق داشته باشد.
باید سورفکتانت های ارزان انتخاب کنید: 2٫5 درصد DDBSA ( 2 دسیل بنزن سولفونیک اسید) به علاوه 0٫65 درصد سود مایع 50 درصد مناسب است و به PH 8 تا 10 می رسد. این محلول، 1 درصد DEA ( دی اتانول آمین) اضافه کنید و 1 درصد سیترات سدیم استفاده کنید و نگهدارنده استفاده کنید تا فرمولاسیون اقتصادی داشته باشد. این فرمولاسیون PH برابر 9 دارد و ویسکوز 100 سانتی پوز در 70 درجه فارنهایت دارد.