میزان بی خطری بوراکس (BORAX):
بوراکس (Borax) به شکل طبیعی دکا هیدرات سدیم تترا بورات گفته می شود. که به شکل شدیدی سمی نیست. به این معنا که مقدار زیادی بوراکس باید استنشاق یا هضم شود تا تأثیرات منفی بر روی سلامت داشته باشد.
در مورد آفت کش ها، بوراکس یکی از کم خطر ترین مواد شیمیایی موجود می باشد. یک ارزیابی انجام شده بر روی مواد شیمیایی در سال 2006 به وسیله EPA آمریکا هیچ نشانه ای از مسمومیت به علت در معرض borax قرارگرفتن و هیچ نشانه ای از مسمومیت سلولی در انسان ها پیدا نکرد.
برخلاف تعداد زیادی از نمک ها، در معرض قرار گرفتن پوست با بوراکس باعث التهاب وناراحتی پوستی نمی شود. با این همه بوراکس را نمی توان در دسته مواد شیمیایی امن قرارداد. شایع ترین مشکل با در معرض بوراکس (Borax) قرارگرفتن این است که استنشاق گرد، می تواند باعث التهاب تنفسی به خصوص در کودکان شود.
اتحادیه اروپا، کانادا و اندونزی در معرض Borax و اسیدسولفوریک قرارگرفتن را به عنوان خطر سلامتی بالقوه در نظر می گیرند، چون انسان ها این ماده را از طریق منابع مختلفی در رژیم غذایی و از محیط اطراف دریافت می کنند.
درحالی که یافته های دانشمندان هنوز متناقض است. توصیه می شود کودکان و زنان باردار میزان در معرض Borax قرارگرفتن را محدود کنند.
واکنش ها:
بوراکس به راحتی به بوریک اسید و بورات های دیگر تیدیل می شوذ که کاربرد های زیادی دارند. واکنش بوراکس با هیدروکلریک اسید که باعث تشکیل اسید بوریک می شود به این شکل می باشد:.
Na2B4O7.10H2O + 2 HCl → 4B(OH)3 + 2NaCl + 5 H2O
دکا هیدرات به اندازه کافی پایداری دارد که یتواند به عنوان استاندارد اصلی برای پایه اسیدیته در تیتراسیون استفاده شود. وقتی بوراکس به یک شعله اضافه شود، رنگ سبز-زرد را تولید می کند. در فشفشه هااز آن ها استفاده نمی شود. بوریک اسید برای ایجاد رنگ در شعله های متانول استفاده می شود که رنگ سبز شفافی را ایجاد می کند.
بوراکس به مقدار زیادی در گلیکول اتیلن، حل می شود، به صورت متعادل در گلیکول دی اتیلن و متانول و به مقدار کم در استون حل می شود. در آب سرد خیلی به سختی و کم حل می شود ولی حلالیت آن با بالا بردن دما به شکل قابل ملاحظه ای افزایش می یابد.
نکات ایمنی بوراکس:
کمک های اولیه:
در صورت تماس با چشم: چشم را برای حداقل 30 دقیقه با جریان آب بشویید تا اثر مواد شیمیایی به طور کامل برطرف شود.هرگز با آب آلوده چشم را شست و شو ندهید و توصیه های پزشکی را به کار گیرند.
در صورت تماس با پوست: موضع آلوده را با صابون و آب شست و شو دهید.
در صورت تنفس: ذرات بوراکس و مصدومیت ناشی از تنفس شخص را به هوای تازه منتقل کنید.
در صورت بلعیدن: اگر به مقدار یک قاشق چای خوری ضرری برای فرد بالغ ایجاد نمی کند و در صورت بلعیدن مقادیر بیشتر توصیه های پزشکی را رعایت کنید.