بنزوات سدیم یک ماده نگهدارنده است است که با عنوان E211 نیز شناخته می شود. در غذاهای اسیدی مانند سس سالاد (به عنوان مثال اسید استیک در سرکه)، نوشیدنی های گازدار (اسید کربنیک)، مربا و آب میوه ها (اسید سیتریک)، ترشی (اسید استیک)، چاشنی ها و مواد افزودنی ماست منجمد استفاده می شود.
همچنین از این ماده به عنوان ماده نگهدارنده در داروها و مواد آرایشی استفاده می شود. در این شرایط به اسید بنزوئیک (E210) تبدیل می شود که باکتریواستاتیک و ضد قارچ است. بنزوئیک اسید به دلیل حلالیت کم در آب به طور کلی مستقیماً استفاده نمی شود.
غلظت آن به عنوان یک نگهدارنده غذا توسط FDA در ایالات متحده به 0.1٪ وزنی ماده غذایی محدود می شود. بنزوات سدیم همچنین به عنوان یک افزودنی غذایی حیوانی با حداکثر 1/0 درصد مجاز است. بنزوات سدیم در بیشتر نوشیدنی های غیر الکلی در انگلستان با سوربات پتاسیم جایگزین شده است.
کاربردهای دارویی
بنزوات سدیم به دلیل توانایی اتصال به اسیدهای آمینه به عنوان درمانی برای اختلالات چرخه اوره استفاده می شود. این امر منجر به دفع این اسیدهای آمینه و کاهش سطح آمونیاک می شود. تحقیقات اخیر نشان می دهد که بنزوات سدیم ممکن است به عنوان یک درمان افزودنی (1 گرم در روز) در اسکیزوفرنی مفید باشد.این ترکیب همراه با کافئین برای درمان سردرد، کاهش تنفس به دلیل مصرف بیش از حد مواد مخدر، و با ارگوتامین برای درمان سردرد نبض دار استفاده می شود.
استفاده های دیگر
این ترکیب همچنین در مواد آتش بازی به عنوان سوخت در مخلوط های صدا دار استفاده می شود، پودری که هنگام فشرده شدن و احتراق صدای سوت را منتشر می کند همین ماده است. علاوه بر این ممکن است به عنوان یک تثبیت کننده در پردازش عکس و برای بهبود مقاومت برخی از انواع پلاستیک استفاده شود.