گرافیت در سال 1789 توسط شیمیدان و معدن شناس آلمانی ورنر نامگذاری شده است، که از کلمه یونانی graphein (نوشتن)گرفته شده است. بنابراین این نام نشان دهنده استفاده اولیه از گرافیت به عنوان ماده ای است که برای تولید مداد برای نوشتن استفاده شده است.
گرافیت به طور طبیعی روی زمین وجود دارد اما می تواند به صورت مصنوعی نیز تولید شود. گرافیت طبیعی هم در لایه های زیر زمین و هم در بالای سطح زمین عمدتا در چین، هند، برزیل، مکزیک و اوکراین استخراج می شود. از طرف دیگر، فرایند تولید گرافیت مصنوعی بسیار پیچیده است اما در عین حال امکان اصلاح خصوصیات گرافیت را به دلخواه را به ما می دهد.
گرافیت طبیعی
گرافیت طبیعی به عنوان گرافیت منبسط یا گرافیت لایه دار نیز شناخته می شود و از پوسته های گرافیت طبیعی خالص تولید می شود. در فرآیند تولید، پوسته ها با یک اسید بسیار اکسید کننده مخلوط می شوند تا ترکیبات بینابینی گرافیت تولید شود. این مواد با استفاده ناگهانی از درجه حرارت بالا منبسط می شوند.
محصول حاصل به نام گرافیت منبسط شده به صورت مکانیکی به محصولات دیگر عمدتا به فویل گرافیت تبدیل می شود. اگرچه هنوز خواص منحصر به فرد گرافیت طبیعی به عنوان مثال رسانایی عالی آن را نشان می دهد، فویل گرافیت منبسط شده در مقایسه با ماده اولیه، انعطاف پذیر، نرم و پردازش آن نیز آسان تر می باشد.
گرافیت مصنوعی
در تولید گرافیت مصنوعی، خواص مورد نظرمی تواند به طور خاص تحت تأثیر چگونگی تولید قرار گیرد. مهم تر از همه، اندازه دانه پودر گرافیت و روش پرس نقش مهمی در تولید آن دارد.تولید مصنوعی گرافیت از اواخر قرن نوزدهم از نظر فنی امکان پذیر شد.
در دسامبر سال 1895، حق ثبت اختراع برای نمودارسازی کربن در ایالات متحده آمریکا ثبت شد. الکتروگرافیت به دست آمده در این فرآیند به عنوان یک عنصر انتقال دهنده جریان در قالب الکترودها مورد استفاده قرار گرفت بنابراین برای طیف وسیعی از صنایع اهمیت فزاینده ای پیدا کرد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
