کاربرد پلیمر ها در تصفیه آب چیست ؟
یکی از مهم ترین پلی الکترولیت های آلی در در تولید آب های شرب تصفیه شده استفاده می شود در فرآیند های انعقاد و لخته سازی و آب گیری لجن ها می باشد.
فرآیند تصفیه آب معمولا به فیلتراسیون و ته نشینی همراه می باشد. اگرچه در آب هایی که میزان آلودگی آن ها بسیار کم است فرآیند ته نشینی می تواند حذف شود. شناورسازی می تواند به جای ته نشینی به کار گرفته شود به خصوص برای آب هایی که آلوده به جلبک هستند.
لجن و یا دوغابی که ار هر مرحله از فرآیند تصفیه خارج می شود دارای محتوای آب بالایی است و برای اینکه هزینه های نقل و انتقال کاهش پیدا کند پلیمر ها نقش مهمی در این فرایند های اب زدایی بازی می کنند. پلیمر ها در فرآین های انعقاد و لخته سازس برای بیشتر از دهه به کار گرفته شده اند.
در مقایسه با آلوم که به صورت مرسوم در تصفیه آب و پساب استفاده می شود مزایای استفاده از پلیمر ها به شرح زیر است:
آلاینده های طبیعی آب:
آلاینده هایی که در آب ها وجود دارند می توانند به صورت مواد آلی حل شده یا کلوئیدی باشند. این مواد می توانند به صورت نمک های حل شده یا مواد سوسپانسیون باشند مانند خاک رس، سیلیکا، میکرو ارگانیسم ها و یا جلبک ها.
در ابعاد کوچک تر زوپلانکتون ها، فوتوپلانکتون ها باکتری ها، ویروس ها، کمپلکس های رس-هیومیک اسید، پرو تئین ها، پلی ساکارید ها، فولویک اسید و گونه های بسیار کوچک تری مانند اسید های چرب، کربوهیدرات ها، آمینو اسید ها و هیدرو کربن ها را نیز می توان در دسته آلاینده های طبیعی قرار داد.
این مواد از طریق تجزیه زیستی مواد آلی تولید می شوند و شامل اجزای رنگی می باشند. نمک های آلی با ماهیت طبیعی نیز تا حدودی یافت می شوند.
مواد آلی حل شده، بر طبق تعریف به ذراتی اطلاق می شود که از درون غشا با اندازه تخلخل 45/0 میلی متر عبور می کند. پارامتر DOC یا میزان کربن آلی حل شده برای صنایع تصفیه آب به دلایلی مشکلاتی را ایجاد می کند.
فارق از ایجاد رنگ، بو و مزه این مواد موجب ایجاد مشکلاتی برای سلامتی می شوند. هنگام فرایند کلر زنی (ضد عفونی)وجود چنین ترکیباتی در آب سبب تشکیل هیدروکربن های کلرینه شده می شود که سرطان زا هستند. که این ها محصولات جانبی ضدعفونی نامیده می شوند یا (DBPs).