انواع امولسیفایر ها بر اساس نوع بار:
بر اساس کاربرد:
صنایع غذایی:
برخی از امولسیفایر ها که در خانواده سورفکتانت یا مواد فعال کننده سطحی قرار دارند به طور عمده در تولید محصولات غذایی مورد استفاده قرار میگیرند.
برخی از انواع رایج در صنایع غذایی شامل زرده تخم مرغ (که در آن عامل اصلی امولسیون کننده لسیتین است)، لسیتین سویا، خردل، استرهای اسیدی دیاستیل تارتاریک مونوگلیسیریدها (DATEM)، PolyGlycerol Ester (PGE)، Sorbitan Ester (SOE) و PG استر (PGME).
صنایع ارایشی بهداشتی و داروسازی:
از امولسیفایرها اغلب در تولید محصولات زیبایی مانند کرم و لوسیون برای مخلوط کردن آب با روغنهای به کار رفته استفاده می شود.
آب موجود در امولسیون های روغنی برای محصولات سنگین تر و چرب تر استفاده می شود (به عنوان مثال کرم های شب و ضد افتاب ها). روغن موجود در امولسیون های آبی در محصولات سبک تر استفاده می شود (به عنوان مثال لوسیون های مرطوب کننده یا کرم های روز).
به طور کلی امولسیفایر ها یک سیستم ناهمگن هستند که حداقل حاوی یک مایع قابل امتزاج بوده که در مایعی دیگر به شکل قطره های بسیار ریز پخش میشود. این سیستم ها پایداری کمی دارند و برای افزایش پایداری انها می توان مواد فعال سطحی به ان اضافه کرد.
مواد شوینده نوعی امولسیفایر هستند که با روغن و آب در تعامل میباشند، در نتیجه رابط بین روغن و قطرات آب در حالت تعلیق تثبیت می شود. این اصل در ساخت صابون ها، برای از بین بردن چربیها مورد استفاده قرار می گیرد.