عنصر لیورموریوم تا به امروز تنها به مقدار بسیار کم و در حد تنها چند اتم ایجاد شده است. این اتم ها به سرعت تجزیه می شوند. بنابراین، عنصر جدید هنوز خیلی شناخته شده نیست. به بیان دیگر، عنصر لیورموریم به اندازه ای پایدار نیست که بتوان بر روی آن آزمایش انجام داد.
از این جهت، اطلاعات کمی درباره شکل ظاهری و یا خواص فیزیکی و شیمیایی آن وجود دارد. با این حال، تعدادی پیش بینی و نتایج تجربی اولیه درباره خواص آن انجام شده است. به عنوان مثال، پیش بینی می شود که عنصر جدید در دسته فلزات پس واسطه قرار بگیرد.
فلز لیورموریم در بلوک- p جدول تناوبی عناصر قرار دارد. همچنین، سیزدهمین عنصر سری فرا اکتینیدی نیز محسوب می شود. خواص لیورموریوم تا حدودی شبیه همولوگ های سبکترش در گروه کالکوژن ها (Chalcogens) است. همانطور که بیان شد، این عنصر در دسته عناصر ابر سنگین قرار گرفته است. عناصر فوق سنگین به عنصر هایی با اعداد اتمی بیشتر از عدد اتمی 103 گفته می شود.
خصوصیات ویژه لیورموریوم از ساختار اتمی ([86Rn] 5f146d107s27p4) آن ناشی می شود. همانطور که مشخص است، اوربیتال p لایه آخر در این عنصر در حال پر شدن است. با توجه به آرایش الکترونی آن مشخص است که شش الکترون در دورترین لایه الکترونی لیورموریم وجود دارد.
این عنصر بیشتر دوست دارد که دو الکترون اوربیتال s را از دست بدهد و به کاتیون دو بار مثبت (+Lv2) تبدیل شود. دقت داشته باشید که در بعضی حالت ها نیز می تواند چهار الکترون از دست دهد و در نتیجه به لیورموریوم (+Lv4) تبدیل گردد. دقت داشته باشید که حالت اکسیداسیون 2+ پایدارتر از حالت 4+ خواهد بود.
خواص ویژه لیورموریوم
از دیگر ویژگی های عنصر لیورموریم می توان به موارد زیر اشاره کرد.