ایمنی و خطرات استایرن منومر

استایرن بدون نیاز به آغازگرهای خارجی، خود به خود به پلی استایرن پلیمری می شود. این واکنش به عنوان اتوپلیمریزاسیون شناخته می شود و در دمای محیط و بالاتر اتفاق خواهد افتاد. در دمای 100 درجه سانتی گراد با سرعت تقریبا 2% در ساعت این ترکیب پلیمری خواهد شد و در دمای بالاتر سرعت واکنش بیشتر است.

واکنش پلیمریزاسیون گرمازا است بنابراین، خطر واقعی آتش سوزی و انفجار است. واکنش اتوپلیمریزاسیون را فقط می توان با افزودن مداوم بازدارنده های پلیمریزاسیون کنترل کرد.ایمنی استایرن بیش از 50 سال ارزیابی شده است و مطالعات گسترده ایمنی و بهداشتی توسط تولید کنندگان، دانشگاهیان و سازمان های دولتی به این نتیجه رسیده اند که پلاستیک های پایه استایرن برای استفاده مصرف کننده بی خطر هستند.

در حقیقت شواهد نشان می دهد که استایرن در مقادیری که مردم با آن سر و کار دارند چه در محل کار، چه به عنوان مصرف کننده و چه در زندگی روزمره مضر نیست. این نتیجه گیری توسط بسیاری از گروه های معتبر بین المللی و سازمان های نظارتی، از جمله اتحادیه اروپا، مرکز تجزیه و تحلیل خطر هاروارد، FDA ایالات متحده و بهداشت / محیط زیست کانادا پشتیبانی شده است.

استایرن منومر (Styrene monomer) یک ترکیب آلی با فرمول شیمیایی C6H5CH = CH2 و یکی از مشتقات بنزن است. استایرن منومر یا منومر استایرن یک مایع روغنی بی رنگ است اگرچه نمونه های کهنه می توانند مایل به زرد باشند. این ترکیب به راحتی تبخیر می شود و بوی شیرینی دارد، هرچند در غلظت های زیاد بوی مطبوع کمتری دارند.استایرن پیش ماده پلی استایرن و چندین کوپلیمر دیگر است. در سال 2010 تقریباً 25 میلیون تن استایرن تولید شد و این مقدار در سال 2018 به حدود 35 میلیون تن افزایش یافته است.