استفاده از سود کاستیک برای کنترل خورندگی آب

فرسودگی تجهیزات توزیع آب به دلیل خوردگی یکی از چالش های مهم سیستم های انتقال آب و فاضلاب در قرن 21 می باشد. علاوه بر تولید آب قرمز که ناشی از خوردگی سطح داخلی لوله های چدنی و آهنی انتقال می باشد، مشکلات عدیده دیگری نیز در اثر خوردگی خط لوله به وجود می آید که موجب کاهش کیفیت آب و افزایش هزینه های عملکرد، تعمیر و نگهداری سیستم های توزیع آب می شود.

استفاده سود کاستیک برای کنترل خوردگی خطوط لوله آب یکی از راه های موجود به منظور تنظیم pHآب و کاهش رسوب گذاری کلسیم کربنات در خطوط انتقال و تجهیزات و نتیجتاً افزایش کیفیت آب و کاهش هزینه های عملکرد، تعمیر و نگهداری سیستم های توزیع آب می گردد.

به طور کلی هدف از کنترل و کاهش خوردگی نه تنها کاهش خوردگی خطوط و تجهیزات توزیع بلکه به حداقل رسانی انتشار سرب و مس از سیستم های لوله کشی خانگی می باشد. میزان سرب و مس موجود در آب آشامیدنی توسط استانداردهای ایمنی آب آشامیدنی کنترل می شود و در بسیاری موارد، تعیین کننده روش و تکنیک هایی است که برای کاهش خوردگی مورد استفاده قرار می گیرند.دو روش معمول برای کنترل انتشار مس و سرب و کاهش همچنین کاهش خوردگی تجهیزات شامل، کاهش خاصیت خورندگی آب از طریق تنظیم pH (به واسطه افزودن مواد قلیایی مانند سود کاستیک) و استفاده از مواد بازدارنده خوردگی است.

افزایش pH آب، حلالیت سرب و مس را در آب کاهش می دهد و ممکن است منجر به شکل گیری رسوبات غیر محلول کلسیم کربنات در طول خط لوله گردد. رسوب کلسیم کربنات از طریق پوشش سطح داخلی لوله ها و جلوگیری از تماس آب و لوله های فلز، می تواند خوردگی تجهیزات را کاهش دهد.

به طور مشابه، مواد بازدارنده خوردگی، به واسطه ایجاد یک لایه پوشش غیر محلول در سطح داخلی خط لوله ها از خوردگی سیستم های انتقال آب و انحلال سرب و مس جلوگیری می کند. برای کنترل خوردگی، اغلب از تنظیم کننده های pH استفاده می شود چراکه امکانات اضافه کردن مواد شیمیایی به سیستم ها توزیع آب در دسترس است.

برای آب با میزان سختی متوسط تا زیاد افزایش pH موجب افزایش رسوب گذاری کلسیم کربنات درون سیستم های انتقال آب می شود. رسوب گذاری بیش از حد به طور قابل توجه ای ظرفیت لوله ها را برای انتقال آب کاهش می دهد. این مشکل اغلب در سیستم هایی که از آهک برای تنظیم pH آب استفاده می کنند، مشاهده می شود.