عوارض جانبی و خطرات مصرف ملامین

حداکثر مقدار مجاز مصرف این ماده در محصولات غذایی و خوراک دام mg/kg 2.5 است که عملا نادیده گرفته می شود و خیلی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. مصرف کریستال ملامین ممکن است منجر به آسیب باروری، سنگ کلیه یا مثانه و سرطان مثانه شود. این ماده هنگام استنشاق، تماس با پوست یا چشم نیز تحریک کننده است.

این ماده شیمیایی گاهی اوقات به طور غیرقانونی به منظور افزایش مقدار پروتئین ظاهری به مواد غذایی اضافه می شود. ملامین همچنین یکی از اجزاء اصلی رنگدانه زرد 150 است که از آن برای جوهرها و پلاستیک ها استفاده می شود.

FDA اعلام کرده است که کریستال ملامین و نمک های آن پس از ورود به جریان خون تغلیظ شده و در توبول های کلیوی رسوب می کنند و تعداد زیادی بلور زرد رنگ و مدور تشکیل می دهند که باعث آسیب کلیوی می شود.

ملامین یک ماده شیمیایی پایداری است ولی در تماس با آن باید اقدامات بهداشتی را رعایت کرد یعنی بعد از دست زدن به این مواد شیمیایی دست و صورت را با آب و صابون بشویید و در صورت تماس چشمی فورا چشم ها به مدت 15 دقیقه با آب شستشو دهید.

برای ذخیره سازی و نگهداری کریستال ملامین آنها را در ظروف یا بسته های محکم در محلی خنک با تهویه مناسب نگهداری کنید.پودر کریستال ملامین به صورت تجاری از واکنش اوره و اسید سیانیک تولید می شود. ملامین با فرمالدئید ترکیب می شود تا رزین ملانین که نوعی پلاستیک بسیار مقاوم در برابر حرارت است و همچنین فوم ملانین و پاک کننده های پلیمری را تشکیل دهد.

دیگر محصولات تجاری حاوی ملانین شامل صفحات رومیزی، تخته پاک کن، پارچه، چسب، لوازم خانگی و خاموش کننده های شعله است.این ماده شیمیایی همچنین در داروهای آرسنیک دار از جمله ملارسوپرول که برای درمان تریپانوزوم آفریقایی تجویز می شود، مورد استفاده قرار می گیرد

ملامین از سال 1958 در کودها مورد استفاده قرار گرفت و گهگاهی به عنوان منبع نیتروژن غیر پروتئینی برای تغذیه گاوها استفاده می شد که بعدا مشخص شد به دلیل هیدرولیز کند آن در نشخوارکنندگان تأثیری از نظر تغذیه ای ندارد.