راه های جلوگیری از زنگ زدن:
استفاده از آلیاژ های ضد زنگ:
فولاد، تیتانیوم، منیزیم، الومینیوم و بسیاری دیگر از فلزها و پلیمرهای رسانای الکتریکی می توانند با ایجاد یک لایه ی فعال ضد زنگ مانع این پدیده شوند و باعث غیرفعالسازی شوند.
گالوانیزه کردن:
در این روش اهن را با یک فلز مناسب مانند روی روکش میکنند تا از اهن محافظت کند و خودش به جای آهن در جایگاه آند قرار بگیرد و خورده شود.
برای گالوانیزه کردن می توان از روش ابکاری با برق یا استفاده از روی مذاب و غوطه ور سازی اهن در ان استفاده کرد.
محافظت کاتدی:
در این فرایند با استفاده از بار الکتریکی واکنش شیمیایی محدود می شود و از فلزی که سریعتر از اهن اکسید میشود و در واقع پتانسیل احیای پایین تری دارد بهره میبرند تا در جایگاه آند قرار بگیرد، بنابراین اهن نقش کاتد به خود گرفته و اکسید نخواهد شد. فلز روی در این زمینه بسیار پرکاربرد است.
پوشش ها:
با رنگ، لاک و واکس های مختلف که حاوی مواد ضد زنگ هستند می توان میزان این فرایند را تا حدی کنترل کرد و مانع ارتباط مستقیم رطوبت و اکسیژن هوا با سطح فلز شد.
بازدارنده ها:
این مواد شامل مهارکننده های فاز گاز یا فرار هستند که در سیستم های بسته و عایق کاربرد دارند.
خشک کن ها:
از خشک کن ها برای کنترل رطوبت جو می توان استفاده کرد. برای مثال بسته های ژل سیلیکا در این دسته قرار میگیرند.