طبقه بندی بازدارنده های خوردگی مس و آلیاژ های آن:
بازدارنده های خوردگی که برای مس استفاده می شود نیز می تواند به بازدارنده های خوردگی آلی و غیر آلی تقسیم شود.
از انواع مختلف بازدارنده های خوردگی غیر آلی مانند کرومات ها، مولیبدات هاو تترابورات ها برای کاهش میزان خوردگی مس استفاده می شود، اگرچه استفاده از این ترکیبات با چالش هایی همراه بود. به عنوان مثال، کرومات یک ترکیب سمی است و همچنین با افزایش سرعت واکنش کاتدی، سرعت خوردگی را افزایش می دهد.
مولیبدات و تترابورات به دلیل ناپایداری لایه محافظ تشکیل شده در سطح فلز، بازده مهار خوردگی مناسبی را ارائه نمی دهند.
علیرغم بازدارنده های خوردگی آلی، تغییرات در کارایی بازدارندگی خوردگی مهارکننده های خوردگی غیرآلی با تغییر زمان و دما قابل اغماض است. با این حال، بیشتر بازدارنده های خوردگی غیر آلی، بازده مهار خوردگی ضعیف را ایجاد می کنند. به طور کلی، از بازدارنده های خوردگی آلی و مشتقات آنها برای محافظت از مس به دلیل بازده بالای مهار خوردگی در مقایسه با ترکیبات غیر آلی استفاده می شود.
لازم است برای درک بهتر رفتار بازدارندگی خوردگی، اطلاعاتی در مورد خصوصیات یک ترکیب آلی مانند تعداد محل جذب آن، انتقال بار، ابعاد مولکولی، نوع برهم کنش با سطح فلز و در نتیجه تشکیل مجموعه فلزی وجود داشته باشد.
بازدارنده خوردگی مس:
میزان انحلال و خوردگی فلز مس در محیط های مختلف توسط سرعت واکنش آندی و کاتدی در سطح مس کنترل می شود. استفاده از بازدارنده های خوردگی یک روش موثر برای کاهش میزان خوردگی مس است.
احتمال تشکیل فیلم غیرفعال در سطح مس در محیط های بسیار تهاجمی یا در حضور یون های خورنده مانند کلرید و سولفات کم است و بنابراین از مهار کننده های خوردگی برای کنترل میزان خوردگی در چنین محیط های تهاجمی استفاده می شود.
عمل بازدارنده برای کاهش واکنش آندی یا کاتدی یا هر دوی آنها نوع مهار کننده خوردگی را تعیین می کند اگر افزودن بازدارنده خوردگی به محیط خورنده، انحلال آندی مس را کاهش دهد، بازدارنده خوردگی مهار آندی را فراهم می کند، در حالی که بازدارنده های خوردگی کاتدی سرعت واکنش های کاتدی (کاهش اکسیژن یا هیدروژن) در سطح مس را کاهش می دهد. بازدارنده خوردگی نوع مخلوط میزان واکنشهای آندی و کاتدی را به طور همزمان کنترل می کند.
خوردگی لوله های مسی:
بیشتر ترکیبات هتروسیکلهای حاوی نیتروژن سنتز شده، مهار خوردگی از نوع مخلوط را برای محافظت از سطح فلز در محلولهای اسیدی فراهم می کند با این حال، در برخی موارد واکنش کاتدی تحت تأثیر مهار کننده های خوردگی قرار گرفته است بازده مهار خوردگی یکی از اصلی ترین فاکتورها برای ارزیابی عملکرد بازدارنده خوردگی در یک محیط خاص است.
بازده بازدارنده خوردگی به ترکیب شیمیایی، ساختار و خصوصیات الکترونیکی (الکترواستاتیک) بازدارنده خوردگی، ماهیت فلز و خصوصیات مختلف محیط بستگی دارد. تلاش های قابل توجهی برای توسعه بازدارنده های خوردگی و افزایش بازده مهار خوردگی آنها انجام شده است.