کاربرد روغن سیلیکون در ایجاد آبستره سلولی:
روغن سیلیکون یک روغن بدون بو و غیرسمی است که عمدتا برای روان سازی و ایجاد پایداری دمایی به کار می رود. عمده ترین کاربرد روغن سیلیکون در تهیه رزین هاست به طوری که بر اثر واکنش سیلیکون اویل با رزین اپوکسی و حرکت آن بین رنگ های محتلف موج ها و دایره های پررنگی ایجاد می شود و زیبایی خاصی به اثر هنری می بخشد.
در حقیقت روغن سیلیکون عامل اصلی پویایی در کار های هنریست و درصورت استفاده از مواد مناسب کیفیت کار تضمین شده است.
در ایجاد یک اثر منحصر به فرد، محیط، مواد افزودنی مثل سیلیکون و ترکیب مناسب رنگ ها بسیار موثر هستند.
سیلیکون اویل در وهله ی اول باعث جلوگیری از بافت ناهموار، روانسازی رنگ ها، قابلیت جریان و استفاده ی آسان تر آنها در خلق طرح های مختلف می شود که در صورت استفاده از این ماده زمان خشک شدن هم افزایش می یابد و می توان بیشتر روی تشکیل سلول ها کار کرد.
هنگام استفاده از رنگ های پایه آب، دیگر روغن ها نمی توانند به خوبی با رنگ ها مخلوط شوند زیرا باعث جداسازی لایه ها می شوند که در این حالت سیلیکون بهترین روان کننده است و ماده ای خنثی از لحاظ شیمیایی، بی تأثیر بر توناژ رنگ و با دوام است.
ابتدا به رزین اپوکسی مقداری هاردنر اضافه می شود که پس از اختلاط کامل به صورت شفاف در می آید.
سپس رزین به رنگ های آکریلیک افزوده شده و کاملا هم زده می شود، با توجه به اینکه رنگ پایه مقدار بیشتری دارد رزین بیشتری هم نیاز خواهد داشت.
کاربرد روغن سیلکون در رنگ و رزین اپوکسیبرای تهیه بوم با رنگ پایه باید مقداری رزین اپوکسی روی آن ریخته شده و به طور کامل روی سطح پخش می گردد، مرحله ی بعد ریختن رنگ ها طبق طرح مورد نظر بوده که پس از آن با استفاده از سشوار می توان رنگ ها را ادغام کرد.
پس از حدود ده دقیقه، برای ریختن لایه های بعدی چند قطره روغن سیلیکون با رزین مخلوط می شود که این روغن با ویژگی دیسپرس کننده طرح سلولی در قطعه هنری ایجاد می کند.
سپس با حرکت دادن بوم در جهات مختلف رزین روی سطح پخش شده و از تجمع آن در وسط بوم جلوگیری به عمل می اید.
در انتهای کار نیز می توان از سشوار برای حرکت رزین استفاده نمود.
آبستره چیست؟
آبستره یک نقاشی انتزاعی است که در آن بر اثر ترکیب بافت ها و رنگ ها، یک اثر تصادفی بسته به سلیقه ی نقاش ایجاد می شود و با توجه به آنکه محدودیتی برای طرح ها و مواد مورد استفاده ندارد یک هنر بی حد و مرز و متنوع تلقی می شود.
این هنر بیانگر آن است که نویسنده می تواند آزادانه و فارغ از محدودیت های محیطی یک اثر را خلق کند و بیننده نیز می تواند تفسیر و برداشت دلخواهی داشته باشد، در حقیقت هدف اصلی این شیوه نفوذ به فکر و احساس مخاطب است.