روش تولید مثل و تکثیر انواع مخمر ها

روش تولید مثل و تکثیر انواع مخمر ها:
مخمرها، مانند همه قارچ ها، ممکن است دارای چرخه های تولید مثل جنسی و غیر جنسی باشند. متداول ترین روش رشد رویشی در مخمر، تولید مثل غیرجنسی با جوانه زدن است، که در آن یک جوانه کوچک (همچنین به عنوان سلول مخلوط یا دختر شناخته می شود) بر روی سلول اصلی ایجاد می شود.

هسته سلول پدر و مادر به یک هسته دختر تقسیم شده و به سلول دختر مهاجرت می کند. جوانه سپس رشد می کند تا زمانی که از سلول اصلی جدا شود و سلول جدیدی تشکیل دهد.

سلول دختر تولید شده در طی مراحل جوانه زدن به طور کلی کوچک تر از سلول مادر است. برخی از مخمرها، از جمله Schizosaccharomyces pombe، به جای جوانه زدن با شکافت تولید مثل می شوند و در نتیجه دو سلول دختر با اندازه یکسان ایجاد می کنند.

تولید مثل میتوز مخمر ها:
مخمرها با میتوز به طور غیر جنسی تولید مثل می شوند و بسیاری از آنها این کار را با تقسیم نامتقارن انجام می دهند که به جوانه زدن معروف است. با عادت رشد تک سلولی خود، مخمرها را می توان با کپک هایی که رشد می کنند، تضاد داد.

گونه های قارچی که می توانند هر دو شکل داشته باشند (بسته به دما یا شرایط دیگر) قارچ های دو ریخت نامیده می شوند. قارچ های دو ریخت قارچ هایی هستند که می توانند به صورت کپک و مخمر وجود داشته باشند. این امر معمولاً با تغییر دما ایجاد می شود به عنوان قارچ های حرارتی نامتعارف توصیف می شوند.

تولید مثل میوز مخمرها:
به طور کلی، در شرایط تنش زیاد مانند کمبود مواد مغذی، سلولهای هاپلوئید می میرند. در همان شرایط، سلولهای دیپلوئید می توانند دچار اسپور، وارد تولید مثل جنسی (میوز) و تولید اسپورهای هاپلوئید متنوعی شوند، که می توانند به جفت شدن (مزدوج) ادامه داده و دیپلوئید را اصلاح کنند.

دمای لازم برای رشد انواع مخمر:
مخمرها با توجه به دامنه دمایی که در آن بهترین رشد را دارند، متفاوت هستند. به عنوان مثال، Leucosporidium frigidum در دمای 2- تا 20 درجه سانتیگراد (28 تا 68 درجه فارنهایت)، ساکارومایسس تلوریس در 5 تا 35 درجه سانتیگراد (41 تا 95 درجه فارنهایت) و کاندیدا اسلوففی در 28 تا 45 درجه سانتیگراد (82 تا 113) رشد می کند درجه فارنهایت). سلول ها در شرایط خاص می توانند در برابر یخ زدگی زنده بمانند، و زنده ماندن با گذشت زمان کاهش می یابد.

تخمیر:
گونه مخمر Saccharomyces cerevisiae در فرآیندی معروف به تخمیر، کربوهیدرات ها را به دی اکسید کربن و الکل ها تبدیل می کند. محصولات این واکنش برای هزاران سال در پخت و تولید مشروبات الکلی مورد استفاده قرار گرفته است.

cerevisiae همچنین یک ارگانیسم مدل مهم در تحقیقات زیست شناسی سلول های مدرن است، و یکی از میکروارگانیسم های یوکاریوتی کاملاً مورد مطالعه است. محققان برای درک زیست شناسی سلول یوکاریوتی و در نهایت زیست شناسی انسان، آن را کشتند.

گونه های دیگر مخمرها، مانند Candida albicans، عوامل بیماری زای فرصت طلب هستند و می توانند باعث ایجاد عفونت در انسان شوند. مخمرها اخیراً برای تولید برق در سلولهای سوختی میکروبی و تولید اتانول برای صنعت سوخت های زیستی استفاده شده است.